- Ospa wietrzna - zakażenie
- Ospa wietrzna - objawy kliniczne
- Ospa wietrzna - powikłania
- Ospa wietrzna - rozpoznanie i leczenie
- Ospa wietrzna - jak zapobiegać?
Ospa wietrzna - zakażenie
Wirus powodujący chorobę rozprzestrzenia się bardzo łatwo z prądami powietrza, przez bezpośredni kontakt oraz drogą kropelkową. Wirus znajduje się w pęcherzykach, pojawiających się w przebiegu choroby.
Chorzy są zakaźni około 2-3 doby przed pojawieniem się wysypki. Najczęściej chorują dzieci od 5 do 14 roku życia. Zdarzają się zachorowania wśród osób dorosłych, o znacznie cięższym przebiegu. Okres wylęgania trwa od 11 do 21 dni.
Ospa wietrzna - objawy kliniczne
Typowa ospa wietrzna rozpoczyna się gorączką. Wysypka pojawia się najczęściej 24 godziny później. Najbardziej charakterystyczne dla rozpoznania choroby są zmiany skórne. Wysypka jest niesymetryczna. Początek zmian to małe czerwone plamki, przekształcające się w grudki a następnie pęcherzyki z treścią surowiczą, która stopniowo mętnieje (krosta) i przekształca się w strupek.
Wysypka rozpoczyna się na tułowiu i rozchodzi się na twarz i owłosioną skórę głowy. Strupki odpadają, pozostawiając przebarwienia i rzadko blizny. Zmiany mogą występować także na śluzówkach (jama ustna, błona śluzowa
narządów płciowych, rogówka i spojówka oka). Cechą charakterystyczną jest równoczesne występowanie zmian skórnych w różnych stadiach. Kolejne stadia od plamki do krosty mieszczą się w czasie 48 godzin. Liczba rzutów wysypki wynosi od kilku do kilkunastu w ciągu doby. Rzutom towarzyszy wzrost temperatury. Choroba może przebiegać z niewielkimi objawami ogólnymi i kilkoma wykwitami, aż do setek wykwitów i bardzo wysokiej gorączki, trwającej kilka dni.
Typowa ospa wietrzna trwa około 7 dni. Obowiązuje izolacja chorych na ospę wietrzną do czasu odpadnięcia strupów.
Ospa wietrzna - powikłania
Najczęstszym powikłaniem ospy wietrznej jest zakażenie ropne skóry, wywołane wtórnym nadkażeniem bakteryjnym (paciorkowcowym lub gronkowcowym). Rzadziej jako powikłanie zdarza się śródmiąższowe zapalenie płuc, które częściej występuje u osób dorosłych chorych na wiatrówkę.
Ospa wietrzna - rozpoznanie i leczenie
W typowych przypadkach rozpoznanie ospy wietrznej nie sprawia trudności. Badania laboratoryjne nie są konieczne.
Leczenie niepowikłanej wiatrówki jest objawowe. Skierowane jest na złagodzenie świądu (leki miejscowe i ogólne), stosowanie leków przeciwgorączkowych (nie stosuje się salicylanów- np. aspiryny), częstej zmiany ubrania i kąpieli w płynach odkażających (np. nadmanganian potasu).
Jeżeli dochodzi do wtórnych zakażeń bakteryjnych a także innych powikłań wskazane jest leczenie antybiotykami. U osób z zaburzeniami odporności stosuje się Acyklowir (lek przeciwwirusowy), który skraca czas trwania choroby i zapobiega powikłaniom.
Ospa wietrzna - jak zapobiegać?
W USA stosowana jest szczepionka przeciw ospie wietrznej. Szczepionka (Varilrix) jest również dostępna w Polsce. Od 9 miesiąca życia do 12 roku życia podaje się jedną dawkę, a od 13 roku życia dwie dawki w odstępach co najmniej 6 tygodni. Szczepionka jest dobrze tolerowana.
Opr. 2005-03-07
Ospa wietrzna - dodano: 2019-11-12
