ciąża i poród
dziecko
kobieta
dla dzieci
rodzina
podróż
zobacz koniecznie

Zalecane szczepienia dla dzieci

-
Od kilkunastu lat na polskim rynku pojawiły się nowe szczepionki. Mamy możliwość nowoczesnego zapobiegania patogenom, które mogą spowodować poważne następstwa zdrowotne u dzieci.

Nowoczesne szczepionki możemy już włączyć we wczesnym okresie niemowlęcym. Rozpoczynamy od zastąpienia obowiązkowych „państwowych” szczepionek „lepszą” wersją. Zamiast podawanej w 2-gim miesiącu życia szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (DiTePer) możemy zdecydować się na podobną szczepionkę zawierającą zamiast bakterii krztuśca pełnokomórkowego (tak jest w DiTePer) tzw. krztusiec bezkomórkowy (acelularny), czyli dający mniej powikłań (głównie neurologicznych). Tutaj mamy do wyboru dwie szczepionki: Infanrix lub Pentaxim.

Szczepionki skojarzone – INFANRIX - możliwe wersje:
- Infafnrix-DTPa - szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi oraz krztuścowi acelularna
- Infanrix-IPV+Hib - jak wyżej + szczepionka przeciwko polio inaktywowana (nieżywa) i szczepionka przeciwko Haemophilus influezae
- Infanrix hexa – sześcioskładnikowa - zawiera w sobie składniki takie jak Infanrix-IPV+Hib oraz szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

PENTAXIM - zawiera w sobie szczepionkę przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi acelularną, polio inaktywowaną i szczepionkę przeciwko Hamophilus influenzae

Szczepionki te podajemy trzykrotnie w pierwszym półroczu życia dziecka i potem dodajemy czwartą dawkę w drugim roku życia (w ten sposób jest zapewnione pełne szczepienie podstawowe).

Dodatkowo można dołączyć do wymienionych wyżej szczepionek, podawanych po 6, 12 i 18 tygodniu życia niemowlęcia, szczepionki zalecane przez specjalistów wakcynologii. Tutaj należą polecane szczepienia przeciwko inwazyjnej chorobie pneumokokowej, inwazyjnej chorobie meiningokokowej i rotawirusom. Szczepionki te można dołączyć już od 2-go miesiąca życia.

Inwazyjna choroba pneumokokowa – pod tym pojęciem rozumiemy schorzenia wywołane przez pneumokoki takie jak: posocznicę (sepsę), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz zapalenie płuc. Na naszym rynku obecne są trzy preparaty przeciwko pneumokokom: Prevenar, Pneumo 23 i Pneumovax.

PREVENAR – jest to 7-walentna (7-składnikowa) szczepionka pneumokokowa skoniugowana. Zawiera w sobie 7 serotypów pneumokoka. Polecana jest dla dzieci do 5 roku życia ze względu na rodzaj naturalnej odporności, który wywołuje u młodszych dzieci.

PNEUMO23 i PNEUMOVAX - są szczepionkami zawierającymi więcej typów pneumokoka, ale nie powodującymi pożądanej odporności u młodszych dzieci. Zaleca się je u dzieci starszych i u osób dorosłych.

Niektórzy polecają u dzieci szczepienie Prevenarem i Pneumo23 z zachowaniem odległości między szczepieniami.
Można zaszczepić dziecko Prevenarem już od 6-go tygodnia życia lub w okresie późniejszym. W pierwszym półroczu życia niemowlęcia podajemy 3 dawki szczepionki (czwarta dawka w 2 roku życia), w drugim półroczu (jeżeli dziecko nie było szczepione uprzednio) 2 dawki szczepionki (trzecia dawka w 2 roku życia). Jeżeli rozpoczniemy szczepienie między 12 a 24 miesiącem życia dziecka – powinno otrzymać 2 dawki w odstępie 2 miesięcy. Dzieci powyżej 2 roku życia (uprzednio nie zaszczepione) szczepimy pojedynczą dawką. Należy pamiętać, że im wcześniej zaszczepimy, tym wcześniej młode niemowlę uzyskuje odporność na pneumokoki.

Inwazyjna choroba meningokokowa - może przebiegać jako sepsa i/lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Sepsę meningokokową cechuje gwałtowny przebieg. Dotychczas w naszym kraju dominowały meningokoki typu B (nie ma na nie szczepionki). W ostatnim czasie pojawiły się meningokoki typu C. Na te ostatnie można dziecko zaszczepić. W Polsce dostępna jest szczepionka NeisVac-C.

NeisVac-C - to szczepionka przeciwko bakteriom Neiseria meningitidis typ C. Może być stosowana po ukończeniu 2-go miesiąca życia. Niemowlęta po ukończeniu 2 miesiąca życia otrzymują 2 dawki szczepionki (co 2 miesiące). Dzieci w wieku 1 roku i starsze – 1 dawkę.

Zakażenia rotawirusowe – prawie wszystkie dzieci do 3 roku życia ulegają zarażeniu rotawirusami. Potocznie te infekcje zwane są „grypą jelitową”. Szerzą się nie tylko przez bezpośredni kontakt ale także kropelkowo. Wobec tego bardzo łatwo rozpowszechniają się na całe otoczenie chorego. Rotawirusy są częstą przyczyną biegunek. Do objawów infekcji rotawirusowej należą wymioty, gorączka oraz biegunka. W następstwie zakażenia może dochodzić do odwodnienia, które wymaga hospitalizacji i nawadniania dożylnego. Mamy dwie doustne szczepionki przeciwko rotawirusom: Rotarix (podawana dwukrotnie) i Rotateq (podawana trzykrotnie). Szczepienie musi być zakończone do 24-26tygodnia życia dziecka.

Dodatkowe szczepienia po 1 roku życia.

U dzieci po ukończeniu 1 roku życia proponuje się z dodatkowych szczepień –
- szczepionkę przeciwko ospie wietrznej (Varilrix)
- szczepionkę przeciwko odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu (FSM-immun i Encepur - obie w wersji dla dzieci i dorosłych); nie zabezpieczają przeciwko boreliozie
- szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (wzw) typu A (Havrix Junior i Vaqta) oraz szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (Twinrix).

Ospa wietrzna (wiatrówka) - bardzo zaraźliwa wirusowa choroba wieku dziecięcego. Manifestuje się gorączką i swędzącą wysypką, która zajmuje skórę oraz śluzówki. Typowy przebieg choroby jest najczęściej łagodny, prowadzący w ciągu 7-9 dni do stopniowego powrotu do zdrowia. Najczęstszym powikłaniem ospy wietrznej jest ropne zapalenie skóry, rzadziej śródmiąższowe zapalenie płuc oraz powikłania neurologiczne (zaburzenia móżdżkowe). Szczepionka przeciwko ospie wietrznej jest podawana najczęściej łącznie ze szczepionką przeciwko odrze, różyczce i śwince w 13 miesiącu życia. Szczepionka chroni przed zachorowaniem na wiatrówkę lub w przypadku wystąpienia zachorowania (pomimo szczepienia) łagodzi przebieg oraz zapobiega powikłaniom neurologicznym, które mogą wystąpić w przebiegu ospy wietrznej.
Według ostatnich doniesień ze względu na stopniowe zmniejszanie się odporności po jednej dawce szczepionki przeciwko wiatrówce wskazane jest powtórne szczepienie (dawka przypominająca).

Kleszczowe zapalenie opon mózgowych i mózgu - jest spowodowane ukąszeniem skóry przez kleszcza lub jego larwy i nimfy. Kleszcze przebywają na krzakach, drzewach liściastych oraz roślinach wyższych niż 1,5m rosnących w lasach, na łąkach ale także i w ogrodach. Kleszcz spada na człowieka i wysysa krew. Przyjmuje się, że 1-2% ukąszeń powoduje kleszczowe zapalenie mózgu oraz boreliozę. Są regiony, gdzie ilość zarażonych kleszczy jest dość duża. Do obszarów znacznego narażenia na zachorowania na kleszczowe zapalenie mózgu należą w Polsce: tereny północno-wschodnie, południowo-zachodnie- okolice Opola oraz tereny otaczające Bydgoszcz i Kraków. Poleca się zaszczepienie osobom przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby. Należą tu pracownicy służy leśnej oraz inne osoby przebywające na tych obszarach.
Pełne szczepienie podstawowe składa się z 3 dawek szczepionki (pierwsza dawka w zimnej porze roku, druga dawka za 1do 3 miesięcy od pierwszej dawki i trzecia dawka za 9 do 12 miesięcy od drugiej dawki szczepionki). Tak wykonane szczepienie zabezpiecza na okres 3 lat od 3 dawki szczepionki. Potem w odstępach trzyletnich wykonywane jest pojedyncze szczepienie przypominające. Szczepionki obecnie dostępne nie zabezpieczają przed zachorowaniem na boreliozę.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A – od kilku lat wszystkie dzieci są zaszczepione przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (tzw. żółtaczka wszczepienna), natomiast wzw A można zaszczepić dodatkowo. Wirusowe zapalenie wątroby typu A szerzy się drogą feralno-oralną (choroba brudnych rąk). Wirus jest wydalany przez osobę zarażoną 1-2 tygodnie przed wystąpieniem objawów oraz tydzień po wystąpieniu objawów choroby. Najczęściej (w 50-80% przypadków) zakażenie przebiega bezobjawowo. W badaniach dodatkowych obserwuje się podwyższone wartości aminotransferaz (enzymów wątrobowych). W postaci objawowej zakażenia obserwuje się gorączkę, objawy nieżytu żołądkowo-jelitowego, bóle mięśni, złe samopoczucie, powiększenie wątroby i śledziony oraz zażółcenie powłok skórnych. Choroba w większości przypadków jest samowyleczalna, chociaż zdarzają się przypadki o piorunującym przebiegu prowadzącym do zniszczenia wątroby. Zapobieganie wirusowemu zapaleniu wątroby typu A polega na przestrzeganiu higieny żywienia. Ważne jest mycie rąk i korzystanie ze sprawdzonych źródeł wody.
Szczepionkę przeciwko wzw A można podać powyżej 1 roku życia. Szczepienie składa się z 2 dawek podanych w odstępie 6-12 miesięcy (Havrix) lub 6-18 miesięcy (Vaqta). Wskazane jest szczepienie osób podróżujących oraz dzieci w żłobkach, przedszkolach.
Ochrona przed zachorowaniem pojawia się po 15 dniach od rozpoczęcia szczepienia.


Zalecane szczepienia dla dzieci - dodano: 2007-10-05

Portal maluchy.pl jest serwisem edukacyjnym. Informacje zawarte na naszych stronach służą wyłącznie celom informacyjnym. Wszelkie problemy muszą być konsultowane z odpowiednim lekarzem specjalistą. Autorzy i firma ITS MEDIA nie odpowiadają za jakiekolwiek straty i szkody wynikłe z zastosowania zawartych na stronach informacji lub porad.