Poza tym i tak każdy układ partnerski pojmuje regulację poczęcia w sobie tylko właściwy sposób, dążąc do poczęcia planowego lub w ogóle myśli o nim nie akceptując. W zależności od swojej życiowej sytuacji, poglądów, uczuć religijnych, stanu zdrowia, częstotliwości współżycia, odczuć estetycznych itp. każda para dobierze odpowiadająca jej metodę antykoncepcji, którą z mniejszym lub większym wysiłkiem i z różnym powodzeniem zastosuje w życiu.
Najogólniej metody antykoncepcji możemy podzielić na: naturalne i sztuczne.
Do metod naturalnych zaliczamy:
- metodÄ™ kalendarzowÄ…
- metodÄ™ termicznÄ…
- metodę obserwacji śluzu, czyli metodę Billingsów
- stosunek zatrzymany (chociaż moim zdaniem trudno to w ogóle nazwać metodą) i stosunek przerywany.
Metody sztuczne to:
- metody mechaniczne (dla mężczyzn i kobiet), których zasada działania oparta jest na stworzeniu mechanicznej (gumowej lub lateksowej) bariery dla plemników
- metody chemiczne, mające zwykle podwójne działanie: chemiczne (plemnikobójcze) oraz mechaniczne poprzez obecność w pochwie
- antykoncepcja hormonalna, do której należy zaliczyć: minitabletki i tabletki dwuskładnikowe (różniące się między sobą mechanizmem działania), plastry oraz iniekcje (zastrzyki) i implanty
- wkładki domaciczne popularnie nazywane też spiralami, mające działanie zapobiegające implantacji, czyli zagnieżdżeniu zapłodnionego jaja oraz (najnowsze modele) działanie plemnikobójcze
- wkładki domaciczne zawierające kapsułę z hormonem
- antykoncepcja po stosunku – awaryjna
- sterylizacja (w Polsce prawnie zakazana).
Każda z tych metod wymaga także indywidualnego doboru. Powodzenie wielu z nich zależy od rzetelnej wiedzy partnerów i dokładnego przestrzegania zasad. Część z kolei staje się bardziej pewna dopiero po osiągnięciu przez układ partnerski pewnej wprawy w stosowaniu. I oczywiście żadna nie jest doskonała.
Natomiast sądzę, że jest to właściwy moment, aby zaznaczyć, że ostateczny wybór metody należy do kobiety lub układu partnerskiego. Jeśli mężczyzna nie jest zainteresowany tematem lub pozostawia wybór swojej partnerce to powinna ona zastosować taką metodę jaka najbardziej odpowiada jej oczekiwaniom, przekonaniom, stanowi zdrowia, dalszym życiowym planom.
Antykoncepcja jest sprawą tyleż intymną co indywidualną. Dokonując wyboru nie należy się kierować modą, dobrymi radami bliskich osób, przykładem zadowolonych koleżanek lecz własnym wyczuciem i wiedzą uzyskaną z wiarygodnych źródeł oraz konsultacją lekarza ginekologa.
Nieodmiennie powtarzam moim pacjentkom, że antykoncepcja ma nam ułatwiać i uprzyjemniać życie a nie utrudniać. Metoda stosowana bez przekonania i wewnętrznej akceptacji, jakkolwiek obiektywnie znakomita będzie kobiecie sprawiać rozmaite trudności. Jedna pani będzie przykładowo zapominać o tabletkach a inna mieć dolegliwości z przewodu pokarmowego, stanowiące wyłącznie protest organizmu wynikający z braku akceptacji dla metody.
Kobiety, które mniej czy bardziej świadomie akceptują ewentualność ciąży mogą sobie pozwolić na metody charakteryzujące się mniejszym stopniem niezawodności. Te zaś, mające sytuację życiową wykluczającą aktualnie posiadanie potomstwa lub medyczne przeciwwskazania do ciąży powinny wybrać metody najbardziej pewne.
Należałoby wziąć także pod uwagę regularność, częstotliwość współżycia oraz nazwijmy to - obyczaje seksualne. Kobieta, która z różnych powodów widuje się ze swoim partnerem sporadycznie może uważać, że nie ma sensu codzienne łykanie tabletki. Ale wolno jej także uznać, że stosując ten rodzaj antykoncepcji uzyska tzw. pozaantykoncepcyjne korzyści ze stosowanej metody a będąc ze swoim partnerem nie będzie musiała już myśleć o zabezpieczeniach. I będzie to jej i tylko jej indywidualny wybór niezależnie od tego co sądzą na ten temat osoby postronne.
Zmierzam do tego iż moim zdaniem rola lekarza ginekologa powinna się ograniczyć do przedstawienia kobiecie rozmaitych metod antykoncepcji a następnie ukazania jej ewentualnych przeciwwskazań medycznych do zastosowania tej czy innej metody. Należy również poinformować pacjentkę o możliwych skutkach ubocznych, stopniu skuteczności a także co jest bardzo istotne - odwracalności metody.
Podkreślam raz jeszcze: lekarz powinien umożliwić kobiecie dokonanie wyboru a nie dokonywać go. Ponieważ to nie lekarz ponosi społeczne skutki niepowodzenia metody zapobiegania ciąży.
ANTYKONCEPCJA
metody naturalne:
- metoda kalendarzowa
- metoda termiczna
- metoda Billingsów
- stosunek zatrzymany
- stosunek przerywany
metody sztuczne:
- mechaniczne
- dla mężczyzn: prezerwatywa
- dla kobiet: kapturki naszyjkowe, diafragma oraz Femidom (prezerwatywa dla kobiet)
- chemiczne
- żele
- globulki
- pianki
- gąbki plemnikobójcze
- tampony
- hormonalne
- minipigułka
- pigułka dwuskładnikowa
- plastry
- implanty
- iniekcje o przedłużonym działaniu
- antykoncepcja po stosunku
- IUD
- hormonalna
- sterylizacja
- podwiązanie jajowodów
- obturacja jajowodów drogą histeroskopii
- przecięcie nasieniowodów (wazektomia).
Metody antykoncepcji - dodano: 2010-01-28