Liszajec zakaźny - jak dochodzi do zakażenia
Czynnikiem etiologicznym są gronkowce i paciorkowce - jest to choroba o tzw. mieszanej etiologii paciorkowcowo-gronkowcowej. Choroba ta charakteryzuje się bardzo duża zakaźnością przede wszystkim w zbiorowiskach dzieci (żłobki, przedszkola), zakażenie szerzy się przez bezpośredni kontakt z chorym lub też przez przedmioty.
Liszajec może występować jako schorzenie pierwotne w obrębie niezmienionej skóry lub jako powikłanie innych dermatoz np. atopowe zapalenie skóry, wyprysk, świerzb, ospa wietrzna.
Liszajec zakaźny - objawy
Choroba zaczyna się najczęściej od pojawienia się wiotkiego pęcherzyka z zawartością surowiczej, surowiczo-ropnej treści, który szybko pęka i zasycha w charakterystyczny miodowo-żółty strup. W przebiegu liszajca brak jest objawów podmiotowych takich jak ból, pieczenie itp. Czasami może pojawić się nieznaczny świąd jak również może dojść do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych a nawet może być podwyższona temperatura ciała.
Liszajec zajmuje najczęściej nieosłonięte części ciała nie leczony może utrzymywać się przez różnie długi czas wykazując tendencje do uogólniania się. Choroba ustępuje bez pozostawienia śladu co jest też cechą charakterystyczną tej jednostki chorobowej.
Liszajec zakaźny - leczenie
Leczenie uzależnione jest przede wszystkim od nasilenia zmian chorobowych .
Na początku zakażenia kiedy zmian chorobowych jest niewiele wystarczy leczenie miejscowe maścią bądź kremem z antybiotykiem.
W przypadku uogólnienia się zmian stosuje się poza leczeniem miejscowych również leczenie ogólne podając antybiotyki doustnie.
Zapobieganie nawrotom jest trudne poza zwykłymi czynnościami higienicznymi jak kąpiele dezynfekcyjne, częste mycie rąk, należy też pamiętać o usuwaniu wewnątrzpochodnych ognisk zakażenia z nosogardzieli.
Opr. 2003-05-20
Liszajec zakaźny - dodano: 2019-12-10
