, proszę o modlitwe za nia i swieczki Opcje

Moja siostra (cioteczna, ale wychowywałyśmy się w jednym domu, ona na górze ja na dole, zawsze mówiłyśmy do siebie "siostra", a jak coś potrzebowałysmy jedna od drugiej to "siostrzyczko" ) dziś ma bardzo poważną operację w Katowicach, jest tam zupełnie sama
Ja tu w Łodzi, dzis musze iść do pracy, moi rodzice siedzą z moimi synkami tez nie pojadą, jej mama w innym kraju i zajmuje się jej dzieckiem, i tak naprawde nie wie do końca co jest siostrze Ona nie powiedziała, bo nie chce aby mama sie martwiła, płakła. Ciocia trzy lata temu wygrała z rakiem, wujka rok temu rak pokonał

Siostra leczyła ból gardła od marca, kolejne antybiotyki nic nie pomogały. Znalazła nową pracę, cieszyła się, że w końcu życie jej się zaczyna układać, że wkońcu zza chmur wychodzi dla niej słońce (nie miała łatwego życia), tylko to gardło. W końcu wyladowała w szpitalu, pobrano wycinek i pod koniec czerwca wyrok - nowotwór języka.
Jazda od lekarza do lekarza, jedyni wykluczają - radość, nadzieja... inni potwierdzaja, smutek, żal...
Siostra trzymała się tej optymistycznej wersji, zapchane ślinianki... Dwa tygodnie temu pojechała na kolejną konsultację do Katowic, znów ja pocieszano,, że wyjdzie z tego, że rak języka to u osób straszych, palaczy, patologii... że to nie to...
W piątek byłysym razem u fryzjera, umwawiałysmy się na kolejna wizytę na początku września, była pełna nadzieii i optymistycznie patrzyła w przyszłość, śmiałyśmy się...
Wczoraj pojechała na kolejne badanie do Katowic, dokładniejsze i ewentualne wycięcię powiększonego węzła chłonnego, na wszelki wypadek... Rano po badaniach zadzwoniła do mnie, że jutro ma zabieg, po nim zostanie dwa tygodnie, coś mówią jej o rurce w gardle ale to tymczasowo, za chwile wyjmą. Jest dobrze, chce sie tego pozbyć i cieszyc się dalej życiem, znależć normalnego faceta z którym dalej wychowa dziecko, odpowiedzialnego nie to co jej były mąż, który zostawił ją z długami...
Po południu kolejny telefon, jest bardzo źle, to złosliwa postać, są przerzuty...
Dzis był u niej ksiądz, onkolog i cały sztab lekarzy, jak przeżyje czekaja ja rekonstrukcje, duzo trzeba wyciąć...
Teraz jest konsylium, za chwile wielogodzinna operacja...
Ona jest jeszcze taka młoda, jej córeczka nic nie wie, chce aby miała beztroskie wakacje...


Przepraszam, że tak chaotycznie, ale trudno mi zebarać myśli...

Ten post edytował Dorotka czw, 23 maj 2013 - 09:30

Trzymam &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Dorotka &&&&&&&&&&&&

Pomodle sie

Może jej trzeba podrzucić coś do szpitala czy kupić. Jeśli tak, to pomogę, bo jestem z Katowic.

Aneta

Bardzo mocno trzymam kciuki

Modlę się Dorotko. Trzymaj się, bo jesteś potrzebna i Jej i całej Jej rodzinie...

Dorotka, z całych sił zaciskam kciuki &&&&

Dziękuję
Anetko jak będę cos wedziała to dam znać, na razie po operacji nie będzie mozna do niej wejść, będę chciała do niej pojechać koniec tego lub początek przyszłego tygodnia. Bedę mogła kontaktować się z nia tylko przez smsy i lekarzy, po prawdopodobnie staci język nie bedzie mogła mówić

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Trzymam kciuki &&&&

Myślę o Twojej Siostrze.

Dorotka bardzo mi przykro zaciskam mocno kciuki &&&&& i ciepło myślę o Twojej siostrze
trzymaj się

Dorotko, nowotwór języka to choroba, która i zagraża życiu, i poważnie okalecza, dlatego dobrze byłoby żebyście dobrze przygotowali się na najbliższą przyszłość i mogli pomóc siostrze, bo naprawdę będzie tego potrzebować.
Pierwszy okres po zabiegu jest bardzo trudny. Najpierw nawet samodzielne oddychanie nie jest możliwe, w związku z tym właśnie wykonuje się tracheotomię, czyli dziurkę, o której wspominała Ci siostra. Operacja może spowodować duże trudności z przełykaniem (i śliny, i pokarmów), co wiąże się z przynajmniej okresowym przejściem na dietę płynną. Na początku, po karmieniu dożylnym, w grę wchodzi raczej wyłącznie sonda, potem jest łatwiej, ale i tak raczej nie będzie już tak, jak dotąd. Może też okresowo lub trwale zaburzyć mowę, jest możliwe, że Twoja siostra będzie musiała uczyć się mówić w inny niż dotąd sposób, a najpierw mówić nie będzie wcale.
Piszę to dlatego, że sytuacja Was zaskoczyła i takie informacje mogą być Wam potrzebne, byście mogli dać sobie z nią radę. Takiej choroby nie da się w żaden sposób ukryć przed nikim, począwszy od dziecka, a skończywszy na mamie. Nie wiem też, na ile siostra przygotowana jest na czekające ją trudności, wiążące się nie tylko z samym leczeniem (po operacji nastąpi zapewne radioteriapia lub/i chemioterapia, skoro piszesz o przerzutach), ale i funkcjonowaniem codziennym, także zawodowym. To wymaga przeorganizowania życia i najlepiej zająć się jak najszybciej wprowadzaniem tych zmian.

Życzę Wam wiele sił na tej drodze.

Edit: doczytałam, że już wiesz o problemach z mową, w takim razie pewnie pisałam niepotrzebnie. Pozdrawiam serdecznie.

Ten post edytował Ida.dorota wto, 31 lip 2012 - 11:23

Trzymam kciuki &&&&&&&&&&&&&

&&&&&&&&&&& Z całych sił!

Ja również trzymam kciuki za leczenie.

Ja też trzymam mocno &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& i modlę się gorąco.

Pamiętam gdy moja kruszynka się urodziła postanowiłam założyć dla niej pamiętnik, w którym wpisuję dla niej szczęśliwe listy od mamy. Na wypadek gdybym kiedyś sama nie mogła jej tego wszystkiego o czym piszę powiedzieć... najczęściej piszę jak bardzo ją kocham. Życie nie jest fair eeeeehhhhh

Ja też trzymam kciuki, żeby jej się udało.