AZS - vademecum

Do przyklejenia tego postu natchnęły mnie powtarzające sie pytania na tym forum (oraz własne zaostrzenie AZS).
MoĹźe komuś sie przydadzą informacje na ten temat - trochę teorii, trochę praktyki. Jest to opracowanie artykułu "Zespół atopowego zapalenia skĂłry – nowa klasyfikacja, diagnostyka i leczenie" Przew Lek 2004; 3: 40-49 Dorota Sternau, Roman Nowicki



Czyli AZS

A właściwie - zespół atopowego zapalenia skóry ZAZS.
Tak to sie teraz nazywa, bo juş wiadomo, şe to nie jedna choroba, ale grupa chorób o róşnych mechanizmach powstawania i podobnych objawach klinicznych.
To częsta choroba wieku dziecięcego.Początek choroby obserwuje się do 6. mies. życia u 48 proc., do 3. roku życia u 75 proc. i do 5. roku życia u 82,9 proc. pacjentów . W Polsce ZAZS występuje u ok. 4,7 proc. populacji dzieci oraz u 1,8 proc. populacji ludzi dorosłych . Ilość chorych wzrasta, leczenie jest mało skuteczne - sam optymizm, nieprawda?
ZAZS jest chorobą przewlekłą, z okresami zaostrzeń i remisji, charakteryzuje się występowaniem uporczywego świądu. Świąd jest jednym z kryteriów rozpoznania.


Zespół atopowego zapalenia skóry można rozpoznać TYLKO na podstawie kryteriów klinicznych przedstawionych przez Hanifina i Rajkę w 1983 r. Ze względu na różne mechanizmy patofizjologiczne prowadzące do tej samej choroby BADANIA BIOCHEMICZNE mają ograniczone znaczenie przy stawianiu ostatecznej diagnozy.
Warunkiem rozpoznania zespołu jest przyporządkowanie 3 z 4 głównych objawów klinicznych (duże kryteria diagnostyczne).
Kryteria diagnostyczne ZAZS wg Hanifina i Rajki:
I. DuĹźe:
– świąd,
– przewlekły i nawrotowy przebieg,
– dodatni wywiad w kierunku osobniczej i rodzinnej atopii,
– charakterystyczna lokalizacja zmian skĂłrnych.

Drugim warunkiem rozpoznania jest stwierdzenie 3 małych kryteriów.
II. Małe:
– xerosis (suchość skĂłry),
– ichthyosis (poronna rybia łuska)/rogowacenie mieszkowe (keratosis pilaris),
– cheilitis (zapalenie czerwieni warg),
– wczesny początek zmian,
– wyprysk rąk i/lub stĂłp,
– fałd Dennie-Morgana (na dolnej powiece),
– biały dermografizm,
– świąd po spoceniu,
– natychmiastowe reakcje skĂłrne,
– podwyĹźszony poziom IgE,
– skłonność do nawrotowych infekcji skĂłrnych,
– zaćma,
– stoĹźek rogĂłwki keratoconus,
– zacienienia wokół oczu,
– nawrotowe zapalenie spojĂłwek,
– łupieĹź biały,
– przedni fałd szyjny,
– nietolerancja pokarmĂłw,
– nietolerancja wełny,
– wyprysk sutkĂłw,
– zaostrzenie po stresie,
– rumień twarzy,
– podkreślenie mieszkĂłw włosowych.

Diagnostyka zespołu atopowego zapalenia skóry .

Leczenie ZAZS zaleĹźy od mechanizmu w drodze ktĂłrego powstaje choroba, od wieku chorego oraz jego stanu klinicznego.
Pierwsze i najwazniejsze - wywiad, zwłaszcza rodzinny(wystepowanie chorób atopowych w rodzinie jest silnym czynnikiem obciążającym, jesli oboje rodzice sa atopikami - wówczas prawdopodobieństwo zachorowania przez dziecko na którąś z chorób atopowych jest 75%). Czasem lekarz zaleca założenie dzienniczka alergii i tropienie czynników zaostrzających.

Teraz to co pacjenci lubia najbardziej - badania. Czyli - IgE całkowite, IgE swoiste, obecność granulocytów kwasochłonnych w rozmazie krwi.
Poziom całkowitego IgE pozwala zakwalifikowac ZAZS do typu alergicznego związanego z IgE, natomiast NIE DECYDUJE o rozpoznaniu, ani nie może służyć do monitorowania przebiegu choroby. Podwyższony poziom całkowitego IgE obserwuje się u 80 proc. pacjentów z ZAZS
Testy alergiczne - pozwalaja niekiedy na zidentyfikowanie alergenów (w celu usunięcia ich z otoczenia, a nie sztuka dla sztuki).


Alergeny powietrznopochodne.
W patomechanizmie ZAZS poważne miejsce zajmują alergeny powietrznopochodne. Przeprowadza się wiele testów w celu poszukiwania czynnika alergicznego wywołującego zapalenie. W diagnostyce wykorzystuje się skórne testy punktowe (prick tests), oznaczanie antygenowo swoistych IgE (RAST) w surowicy oraz atopowe testy płatkowe (APT).
W codziennej praktyce jako badanie przesiewowe należy stosować punktowe testy skórne, które są czułe i tanie. W zależności od możliwości diagnostycznych ośrodka, wieku pacjenta, nasilenia objawów klinicznych, można wykonać RAST. Ze względu na cenę tych testów, którą ponosi pacjent (praktycznie) warto mieć "podejrzaną" grupę alergenow, które będziemy sprawdzać w surowicy. No, chyba że komuś nie zależy na cenie - to zrobi sobie cały panel, krwi mu na pewno starczy...

Obecnie metodę APT zarezerwowano do badań naukowych. Jednak jej rozpowszechnienie byłoby cennym uzupełnieniem diagnostyki ZAZS, ponieważ rozszerza ją o badanie nadwrażliwości typu późnego.Próby szerszego wprowadzenia APT do diagnostyki trwają już od kilku lat, obecnie ustala się standaryzację dawki alergenu do badań płatkowych .

Dodatnie wyniki testów skórnych (prick tests) lub obecność swoistych IgE w surowicy wskazują na atopię, natomiast NIE POTWIERDZAJĄ faktycznego wpływu alergenów na powstanie zmian wypryskowych. I odwrotnie - można mieć bardzo ciężkie postacie ZAZS przy prawidłowym niemal poziomie IgE w surowicy.


Alergeny pokarmowe,
czyli mozliwe że wiele hałasu o niewiele.
Rola pokarmu w ZAZS jest bardzo mocno dyskutowana, a wyniki są sprzeczne.

Obserwowano, że wyłączenie z diety udokumentowanego czynnika alergizującego jedynie przejściowo poprawia stan skóry, rzadko ten efekt utrzymuje się na stałe. Co nie znaczy że działamy wg zasady "hulaj dusza, piekła nie ma" - jeżeli po pomarańczach dostajesz wysypki - to raczej ich unikaj.

Profilaktyka, polegająca na karmieniu piersią i unikaniu produktów potencjalnie będących silnymi alergenami, również podlega żywej dyskusji wśród alergologów, ponieważ przynosi krótkotrwałe korzyści, trwające jedynie przez rok życia dziecka. Coraz częściej sie to słyszy.

W celu rozpoznania nadwrażliwości na pokarmy wykorzystuje się różne metody diagnostyczne, zwykle uzupełniające się wzajemnie: wywiad, punktowe testy skórne, swoiste alergenowo IgE w surowicy krwi, atopowe testy płatkowe oraz testy prowokacji. W przypadku podejrzenia alergii pokarmowej zebranie wywiadu (na podstawie dzienniczka dietetycznego prowadzonego przez pacjenta) i próba prowokacyjna SĄ PODSTAWOWYMI metodami diagnostycznymi. Przeprowadza się różne rodzaje testów prowokacji, zależnie od możliwości ośrodka badającego oraz wieku dziecka.

Jest kilka rodzajów testów prowokacji, czem zanudzać was nie będę.

Profilaktyka

Eliminacja alergenĂłw
Zaleca się unikanie ekspozycji na alergeny pokarmowe i wziewne u niemowląt należących do grupy ryzyka wystąpienia choroby atopowej. Na oddziałach noworodkowych i niemowlęcych zwraca się uwagę matki na możliwość alergizacji mlekiem krowim, pokarmami roślinnymi oraz innymi popularnymi alergenami w środowisku domowym i w razie uzasadnionego (np. danymi z wywiadu) podejrzenia atopii zaleca się:

1. Eliminację alergenów pokarmowych:
-profilaktyczna rola karmienia piersią do 12. mies. życia dziecka, z wyłączeniem w diecie matki silnie alergizujących produktów (mleka krowiego, soi, pszenicy, jajek kurzych, orzeszków ziemnych, ryb),
- u niemowląt opóźnienie kontaktu z alergenami pokarmowymi, do których należą:
* mleko krowie – uczula najwcześniej, jeĹźeli karmienie piersią jest niemoĹźliwe, zaleca się stosowanie preparatĂłw mlekozastępczych o zmniejszonej alergenowości: hydrolizatĂłw kazeiny lub białek serwatkowych; mieszanek elementarnych (mieszanina wolnych aminokwasĂłw),
* jaja kurze (głównie białko),
* pszenica,
* ryby,
*orzeszki ziemne .

2. Eliminacja alergenów wziewnych ze środowiska domowego:
- alergeny roztoczy kurzu domowego:
* usunąć wykładziny, dywany, kwiaty doniczkowe, firany, zasłony;
*zwrócić szczególną uwagę na łóżko, w którym dziecko spędza 10 i więcej godzin na dobę:
* łóżko powinno być drewniane, ponieważ tapicerowane gromadzi kurz, który trudniej skutecznie usuwać,
* materac przede wszystkim nowy, z wypełnieniem z tworzywa sztucznego lub trawy morskiej, najlepiej dodatkowo pokryty specjalnym pokrowcem uniemożliwiającym migrację roztoczy,
* kołdra i poduszka z wypełnieniem z włókien sztucznych, również pokryta specjalnymi pokrowcami,
* pościel najlepiej bawełniana, wskazane częste pranie w temp. 60°C,
- alergeny naskórka i sierści zwierząt (kotów, ptaków, psów i in.),
- pleśnie.

Niespecyficzne czynniki zaostrzające
Zalecając działania profilaktyczne, należy zwrócić uwagę pacjenta na niespecyficzne czynniki powodujące zaostrzenie choroby, często indywidualne u każdego chorego.
Czynniki wpływające na występowanie zaostrzeń ZAZS:
1) miejscowe czynniki drażniące:
– zmieniające pH skĂłry na zasadowe: mydła, detergenty, rozpuszczalniki, środki chemiczne, proszki do prania,
– ubrania z materiałów wełnianych lub włókien syntetycznych,
– perfumy,
2) pokarmy zawierające duże ilości tyraminy, prekursora histaminy, które na drodze niealergicznej wyzwalają zmiany zapalne; produkty zawierające tyraminę w dużych ilościach to: ryby, sery pleśniowe, sery żółte;
3) czynniki fizyczne: wysoka temperatura, spożywanie gorących posiłków, pocenie się, duży wysiłek fizyczny,
4) nadkaĹźenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze: Staphylococcus aureus, Herpes simplex, Varicella zoster virus, Malassezia sp.,
5) inne: stres, klimat, wpływ hormonów (miesiączka).

Ogólną zasadą dla pacjenta z atopowym zapaleniem skóry powinno być unikanie kontaktu skóry z czynnikami chemicznymi, detergentami, mydłami, rozpuszczalnikami, farbami itp., a w razie konieczności ich użycia stosowanie odzieży ochronnej. Bardzo ważnym elementem profilaktyki jest poradnictwo zawodowe. Lekarz musi zwrócić uwagę pacjenta na problem wyboru właściwego zawodu. Wykluczonych, bądź niezalecanych dla atopika zawodów jest całe mnóstwo, od fryzjera do lekarza zabiegowego.

Profilaktyka zakażeń bakteryjnych polega na używaniu mydeł z dodatkiem preparatu antyseptycznego, kąpieli z dodatkiem nadmanganianu potasu oraz emulsji do pielęgnacji ciała z dodatkiem środka przeciwbakteryjnego. Wszystkie zakażenia skóry, bakteryjne, wirusowe i grzybicze należy leczyć odpowiednimi chemioterapeutykami miejscowo lub ogólnie. Powinno się unikać nadmiernego pocenia, nieprzewiewnej odzieży oraz dbać o higienę codzienną.

Edukacja
Stałym i bardzo waĹźnym elementem w procesie leczniczym ZAZS jest edukacja chorego i jego rodziny, wyjaśnienie istoty choroby, jej przewlekłego i nawrotowego charakteru. Tylko dobra współpraca pacjenta, a w przypadku najmłodszych dzieci – najbliĹźszej rodziny, moĹźe warunkować złagodzenie objawĂłw, łatwiejsze uzyskanie remisji i kontrolę nad przebiegiem choroby.
Poprzez regularne wizyty w poradni specjalistycznej, rozmowę z lekarzem, prowadzenie dzienniczka, w którym zapisuje się objawy i indywidualne czynniki wpływające na przebieg choroby, można ustalić długoterminowy plan terapii. Dobre poznanie reakcji organizmu na czynniki swoiste i nieswoiste, powodujące zaostrzenia ZAZS, pozwala lepiej kontrolować przebieg choroby.
Należy korzystać z gotowych materiałów edukacyjnych: ulotek, wydawnictw, portali internetowych (np. www.apsik.pl, www.maluchy.pl), zachęcać do czytania czasopism o tematyce dotyczącej chorób alergicznych, np. Dziecko Alergiczne, Alergia i ty, do udziału w organizacjach: Stowarzyszeniu Chorych na Alergię i Astmę, Kole Pomocy Dzieciom z Alergią przy Towarzystwie Pomocy Dzieciom.

Pacjent znający swoją chorobę aktywnie uczestniczy w terapii i reaguje natychmiast na wystąpienie zaostrzeń, co warunkuje powodzenie w leczeniu.

Psychoterapia
Czynniki psychosomatyczne i emocjonalne istotnie wpływają na przebieg i nasilenie zmian w ZAZS. ZauwaĹźono, Ĺźe w tej grupie chorych częstsza jest osobowość introwertywna. Pacjenci częściej mają obniĹźoną odporność na stres, podwyĹźszony poziom lęku i łatwiej ulegają reakcjom nerwicowym. U dzieci podkreśla się relacje z matką, często nadopiekuńczą, nadmiernie wymagającą, czasami przeciwnie – emocjonalnie odrzucającą chore dziecko.
Dzieci z ZAZS wykazują nadmierne rozdrażnienie, niepokój, a nawet agresję w porównaniu ze zdrowymi rówieśnikami. Gorzej śpią w nocy, w ciągu dnia są nadmiernie pobudzone, doprowadzając rodziców do rozstroju nerwowego. W szkole częściej mają problemy z koncentracją.
Zauważa się duży wpływ na przebieg choroby wszystkich zmian zachodzących w ich środowisku, np. zmianę szkoły, pojawienie się rodzeństwa, rozwód rodziców, wyjazd matki lub ojca na dłuższy czas. Podwyższony poziom lęku oraz nadmierna nerwowość są wskazaniem do prowadzenia psychoterapii, najlepiej rodzinnej.

Leczenie objawowe
Zespół atopowego zapalenia skĂłry jest niejednorodną jednostką chorobową o złoĹźonej etiopatogenezie, ktĂłrej cechami wspĂłlnymi są objawy kliniczne. Prowadzenie terapii polega głównie na leczeniu objawowym, przeciwzapalnym i wzmacniającym uszkodzoną naturalną warstwę ochronną – skĂłrę.

Dobór terapii zależy od rozległości zmian chorobowych, ich nasilenia i wieku pacjenta. W dobrze kontrolowanym ZAZS o średnim i lekkim przebiegu klinicznym zaleca się leczenie miejscowe, jedynie wspomagane środkami antyhistaminowymi.

Leczenie miejscowe
Preparaty pielęgnacyjne: emolienty. Podstawową rolę w leczeniu ZAZS odgrywa pielęgnacja skóry. Stałe nawilżanie i natłuszczanie prowadzi do poprawienia jej funkcji ochronnej, wzmocnienia uszkodzonego płaszcza lipidowego, zamknięcia mikroszczelin i niedopuszczenia do powstawania pęknięć.
Stosowanie kosmetykĂłw hipoalergicznych zawierających środki nawilĹźająco-zmiękczające jest podstawą pielęgnacji skĂłry, nadal powszechnie niedocenianą w procesie leczenia ZAZS. WaĹźnym zabiegiem leczniczym są codzienne kąpiele z dodatkiem emolientĂłw, tj. olejkĂłw, emulsji (np. Balneum Hermal, Oilatum, Linola, Iwostin itp.), trwające od 15 do 30 min (aĹź skĂłra palcĂłw się pomarszczy) w temp. wody 30–35°C. Wskazane jest uĹźywanie mydeł o kwaśnym pH, niezawierających substancji zapachowych oraz barwnikĂłw, z dodatkiem środkĂłw delikatnie odkaĹźających, np. chlorheksydyny. Po kąpieli naleĹźy pamiętać o bardzo delikatnym wytarciu wilgotnej skĂłry miękkim ręcznikiem. Powinno się unikać silnego tarcia oraz osuszania gorącym powietrzem (np. automatycznymi suszarkami do rąk), poniewaĹź dodatkowo pozbawia się skĂłrę warstwy ochronnej.
Po umyciu konieczne jest dokładne rozprowadzenie preparatu nawilĹźającego zawierającego, m.in. kwasy tłuszczowe (kwas linolenowy i linolowy), ceramidy, 1,5–3 proc. mocznika, ogĂłrecznika lekarskiego, witamin E i A (preparaty Topialyse, Xerial, Lipikar, Oilatum-krem, Ocerin, Iwostin).
Do mycia włosów należy używać łagodnego szamponu, dodatkowo rozcieńczonego przed nałożeniem na skórę głowy. U niemowląt z problemem nadmiernych zmian łojotokowych (ciemieniucha) zaleca się stosowanie specjalnych szamponów regulująco-złuszczających (np. Node, Xerial). Nie powinno się suszyć włosów silnym strumieniem gorącego powietrza, należy używać wyłącznie suszarek z regulacją ciepła i nadmuchu.
Emolienty tworzą na skórze ochronny film lipidowy, zmniejszający parowanie z powierzchni skóry i prowadzący do wzrostu jej uwodnienia. Regularne stosowanie kosmetyków nawilżająco-zmiękczających poprawia wygląd skóry, łagodzi świąd i ogranicza stosowanie preparatów leczniczych, np. steroidowych.
Skóra w przebiegu ZAZS jest sucha, z zaburzeniem proporcji lipidów w jej warstwie rogowej, niedoborem ceramidów i nadmiarem cholesterolu. Znaczna suchość wzmaga świąd, prowadzi do drapania, uszkodzenia skóry, co z kolei nasila swędzenie. Do emolientów dodawane są środki przeciwświądowe, m.in. anestezyna, enoksolon.
Często skóra chorego na ZAZS ma tendencję do nadmiernego rogowacenia i aby ułatwić penetrację leczniczych środków nawilżających, należy złuszczyć zrogowaciały naskórek. Preparaty zawierające kwas salicylowy, mocznik od stężenia 10 proc. są dostępne w postaci kremów i emulsji (Kermuran, Xerial).
Szeroki asortyment środków leczniczo-pielęgnacyjnych pozwala na prawidłową pielęgnację atopowej skóry w każdej grupie wiekowej. Przy nadwrażliwości na składnik danego preparatu możliwy jest wybór innego. Obecnie problemem nie jest dobór preparatu do pielęgnacji chorej skóry, ale regularność jego stosowania. Tylko stała edukacja pacjenta i/lub jego rodziców może prowadzić do sukcesu terapeutycznego.

Preparaty lecznicze: glikokortykosteroidy – preparaty miejscowe, stosowane w zaostrzeniach ZAZS, bardzo skuteczne, o silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwświądowym. Są to najpopularniejsze środki leczenia atopowego zapalenia skĂłry, ale wykazujące działania niepożądane.
Mechanizm ich działania polega na bezpośrednim wpływie hamującym na wiele komórek uczestniczących w alergicznym procesie zapalnym.
Wyodrębniono 7 grup względnej siły działania miejscowych preparatĂłw glikokortykosteroidowych, od 1 – o największej sile działania do 7 – o najmniejszej. Ta skala nie pokrywa się z poziomem bezpieczeństwa i skuteczności klinicznej tych lekĂłw, ktĂłre zależą nie tylko od zmodyfikowanej syntetycznie cząsteczki chemicznej steroidu, ale rĂłwnieĹź od kilku czynnikĂłw dodatkowych: podłoĹźa (maść – lepsze przenikanie do podłoĹźa, krem – słabsze), stanu uwodnienia skĂłry, grubości warstwy rogowej (cieńsza – okolica narządĂłw płciowych, twarz), stosowania pod opatrunkiem okluzyjnym (uwaga: u niemowląt pod pieluszką) oraz uszkodzenia bariery ochronnej (przeczosy, pęknięcia).

Skuteczność leczenia miejscowymi steroidami jest duża, ale niesie ze sobą ryzyko ewentualnych miejscowych i ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy stosować je ostrożnie, szczególnie u małych dzieci, u których warstwa rogowa skóry jest cienka, a z powodu choroby bariera ochronna skóry jest nieprawidłowa.
W okolicach twarzy i pachwin (szczególnie u niemowląt pod pieluszką) należy stosować najsłabsze preparaty, np. 0,5 proc. hydrokortyzon (Iwostin HC).

Podstawowe zasady miejscowej terapii steroidami u dzieci to:
-stosowanie preparatów o słabej i umiarkowanej sile działania,
- leczenie krótkotrwałe lub wg schematu przerywanego,
- stosowanie preparatów o różnej sile działania w różnych miejscach ciała, ograniczenie powierzchni ich stosowania.

U dzieci zaleca się krótkotrwałe stosowanie propionianu flutikazonu (Cutivate) lub pirośluzanu mometazonu (Elocom) .

Należy pamiętać o działaniach niepożądanych kortykosteroidów:
- miejscowych – zaniki i rozstępy skĂłrne, teleangiektazje, przebarwienia i odbarwienia, trądzik posteroidowy,
- ogĂłlnych – zahamowanie czynności kory nadnerczy:
* wpływ na metabolizm kości,
* zahamowanie wzrostu,
*nadciśnienie tętnicze.

Niesteroidowe miejscowe leki immunosupresyjne
Pimekrolimus – nowoczesny niesteroidowy lek przeciwzapalny do stosowania miejscowego.
Pimekrolimus wchłania się ze skóry w bardzo niewielkim stopniu. Jego zaletą jest możliwość bezpiecznego stosowania preparatu na twarz i szyję. Nie powoduje zaniku skóry ani teleangiektazji. Może być stosowany przez dłuższy czas, na dużej powierzchni skóry. Zmniejsza częstość zaostrzeń, szybko redukuje świąd.
Efekty niepożądane to: pieczenie w miejscu aplikacji, podrażnienie, świąd, zapalenie mieszków włosowych, rzadziej inne choroby infekcyjne skóry.
Preparat: Elidel – 1 proc. krem, aplikacja 2 razy/dobę.
Zaleca się jego stosowanie u dzieci od 2. roku życia w łagodnej i umiarkowanej postaci ZAZS.

Takrolimus – lek miejscowy o właściwościach immunomodulujących, o mechanizmie działania podobnym do preparatu pimekrolimus. Takrolimus charakteryzuje się większą siłą działania. Dlatego zalecany jest w ciężkich i umiarkowanych postaciach ZAZS. Podobnie jak w przypadku pimekrolimusu, działanie niepożądane wyraĹźało się pieczeniem w miejscu aplikacji i zaczerwienieniem. U dzieci od 2. roku Ĺźycia zaleca się stosowanie 0,03 proc. takrolimusu w postaci maści, 2 razy/dobę, przez 14 dni, a następnie tylko raz dziennie. U pacjentĂłw powyĹźej 16. roku Ĺźycia leczenie rozpoczyna się od stężenia 0,1 proc. takrolimusu 2 razy dziennie, a następnie po 14 dniach stosuje się preparat w stężeniu 0,03 proc. tylko raz dziennie.

Leczenie ogĂłlne
Leki antyhistaminowe
Leki antyhistaminowe II generacji. Charakteryzują się one dobrym wchłanianiem z przewodu pokarmowego, szybkim początkiem i długim czasem działania, pozwalającym na stosowanie raz na dobę, dobrą penetracją do tkanek oraz dużym profilem bezpieczeństwa i słabą przenikalnością przez barierę krew/mózg lub jej brakiem (nie wykazują działania nasennego). U małych dzieci można stosować ceteryzynę lub loratadynę (od 13. mies. życia).
Leki antyhistaminowe I generacji są niewybiĂłrczymi antagonistami receptora H1. Przenikają przez barierę krew/mĂłzg, powodując senność, zaburzenia koncentracji, koordynacji ruchowej i zawroty głowy. Ponadto wpływają na receptory muskarynowe dopaminergiczne, serotonergiczne i adrenergiczne, odpowiedzialne za działania niepożądane: zaburzenia widzenia, suchość błon śluzowych, zaparcia, wymioty, kaszel i utrudnione oddawanie moczu. Leki te działają silnie przeciwświądowo, dlatego teĹź zaleca się ich stosowanie przy silnym świądzie, gdzie wykorzystuje się rĂłwnieĹź ich działanie niepożądane – sedatywne, na ośrodkowy układ nerwowy (OUN).


Kortykosteroidy systemowe
Obecnie stosowane wyjątkowo rzadko w bardzo nasilonych stanach zapalnych i przy rozległych zmianach, w sytuacjach braku dostępu do innych nowoczesnych metod, takich jak PUVA, UVB oraz do nowoczesnego leczenia immunosupresyjnego cyklosporyną A lub w przypadku przeciwwskazań do ich stosowania.

Cyklosporyna A
Lek immunosupresyjny stosowany w ciężkim atopowym zapaleniu skóry.

Fototerapia i fotochemoterapia
Naświetlanie promieniami UVB lub UVA-B oraz PUVA w skojarzeniu z psolarenami stosuje się w leczeniu ciężkiego atopowego zapalenia skóry.
Należy pamiętać, że ta terapia niesie ze sobą ryzyko odległych objawów niepożądanych, takich jak działanie kancerogenne i starzenie się skóry.
Wskazana jest duża ostrożność w stosowaniu tej metody, zwłaszcza u dzieci.

Leczenie alternatywne

Leki przeciwleukotrienowe
Mogą być stosowane w terapii wspomagającej.
Leukotrieny – silne mediatory reakcji zapalnej .
W Polsce są zarejestrowane 2 leki - montelucast (Singulair) i zafirlucast (Accolate) .

Immunoterapia swoista (SIT)
Immunoterapia swoista nie jest powszechnie akceptowaną metodą leczenia ZAZS. Wskazana jest u pacjentów ze słabą odpowiedzią na dotychczasowe leczenie i ciężkim, nawrotowym przebiegiem.
Immunoterapia swoista prowadzona w przypadkach dobrze udokumentowanej alergii na powszechnie występujące alergeny wziewne może być jedyną metodą leczenia przyczynowego w ZAZS.
Jednak pozytywna odpowiedź na odczulanie występuje znacznie rzadziej niż w przypadku innych schorzeń alergicznych.

Interferon
Rekombinowany IFN-γ powoduje hamowanie wytwarzania IgE i czynności limfocytĂłw TH2. Obecnie trwają badania kliniczne nad jego szerszym zastosowaniem w terapii.

Leczenie miejscowych zakażeń
Stan zapalny skóry może być podtrzymywany przez zjawiska nieswoiste, np. nadkażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze.

NadkaĹźenia bakteryjne – zliszajcowacenie (impetiginizacja). Najczęstszym patogenem jest gronkowiec złocisty izolowany u 85,7 proc. pacjentĂłw z ZAZS , rzadziej paciorkowiec grupy A. Najintensywniej skolonizowana jest skĂłra wokół otworĂłw naturalnych przewodu pokarmowego.
W łagodnych przypadkach stosuje się leki miejscowe zawierające mupirocynę (Bactroban), kwas fusydynowy (Fucidin), bacytracynę (Bivacyn, Scaldex), neomycynę (Bivacyn, Pimafucort, Multibiotic), rzadziej konieczna jest ogólna antybiotykoterapia.
Opisywane są przypadki posocznicy gronkowcowej u dzieci z zaostrzeniem atopowego zapalenia skóry, dlatego nie należy bagatelizować zakażeń bakteryjnych w ZAZS.

NadkaĹźenia wirusowe:
– Herpes simplex – eczema herpeticum. Leczenie miejscowe i ogĂłlne acyklowirem,
– Herpes zoster – leczenie jak wyĹźej,
– mięczak zakaĹşny – wywołany przez Poxivirus, często ustępuje samoistnie, nieleczony.

Nadkażenia grzybicze: Candida albicans, Malassezia sp. Terapia miejscowa z zastosowaniem preparatów imidazolowych (np. flutrimazolu, mikonazolu), cyklopiroksolaminy (Batrafen) lub alliloaminy (terbinafina), ewentualnie w przypadkach opornych na leczenie stosuje się ogólnie flukonazol lub itrakonazol.

Leczenie ZAZS jest wielokierunkowe i długotrwałe, nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty. Pacjent chorujący na ZAZS ma obniżony standard życia, odczuwa uporczywy świąd, często nie akceptuje swojego wyglądu. Jego skóra jest bardziej podatna na dodatkowe nadkażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Przy rozległych zmianach tradycyjne leczenie często nie wystarcza, dlatego wciąż poszukuje się nowych, skuteczniejszych preparatów.

Reszko
Idę stawiać Ci pomnik na "ścianie zachodniej"

Pozdrawiam

Kingus z dwoma skierowaniami i czteromiesięcznym okresem oczekiwania

o rany pomnik to za mało - bardzo dziekuje

Bardzo dziękuje.
kamami

Mniemam, że dużych alergików tez może to dotyczyć???
Ja zasadniczo nigdy nie byłam alergikiem, pomimo ewidentnego uczulenia na niewielką ilość substancji (na świeży chmiel i mleczko ze słodkich migdałów na przykład)....ale od jakiegoś czasu intensywnie się drapię po nogach. Drapanie mam wbudowane, nie potrafię tego opanowac, skutkiem mam na nogach zazwyczaj od kilku do kilkunastu "rozdrapanych" miejsc (mało ładne rany/strupki)...przy czym przed drapaniem nie było nic. Drapię też odruchowo, choć świąd jako taki, aż tak wielki nie jest, ale jest. Zażywanie wapna nie pomaga...

Reszko wielkie dzieki.

Reszka, rewelacja (mam azs od urodzenia...)

skarbnica wiedzy, dzięki

Reszko, dzięki wielkie

Pół dnia przeryczałam dzisiaj z bólu (a raczej swędzenia) i własnej bezsilności

A ani maści, ani tabletki mi nie pomagają

jak tak dalej pójdzie, to sobie nogi, a potem ręce obetne

pozdrawiam
s.

Reszko, nie wiem czy mogę w Twoim wątku, ale chyba nie będę niepotrzebnie zakładać nowego...

Od miesiąca smarujemy Marysię tym:

https://www.beauty-experts.com/minisite/upl...195/6520835.jpg

i jak narazie to najlepszy krem na jaki trafiliśmy,
skóra zaczyna jej się robić prawie normalna

W każdym razie, jeśli jeszcze tego nie miałyście, to polecam.

witam, wczoraj byłam na testach z moim synkiem, na szczęście okazało się, że pokarmowo jest ok. azs w naszym wydaniu jest sofcikowy. Piszę jednak aby polecić stronę dla alergików, z której sama korzystam - bo i mnie alergia nadszarpnęła .
www.apsik.pl
pozdrawiam

Reszko jestes WIELKA. Ja dopiero zaczynam walke z atopowym zapaleniem skory i nikt mnie nie uswiadomil ze to takie powazne jest .A to jest moje 3 dziecko i mowilam lekarza ze 2 to alergicy olali kazali mi wszystko jesc i mam .Gdy go wysypywac zaczelo a mial 4 tyg potraktowali to jako tradzik niemowlecy ktory jest uporczywy bo nie ustepuje a na glowce ma straszna ciemieniuche i mozna bylo podsuwac mysl ze moze to uczulenie lub skaza -niemozliwe u dziecka na piersi nie wystepuje - jestem zla na lekarzy

rewelacja!!! jestes wielka... moja kruszynka ma skaze z azs...

witam!moja corka ma 11 lat i meczymy sie z AZS juz tyle czasu..owszem byly momenty kiedy mielismy spokuj ale od 2 lat jest coraz gorzej..wydalam juz tyle pieniedzy na leki i prywatnych lekarzy ,ze momentami jestem zalamana ale nie poddaje sie i nie zalezy mi na tych pieniadzach tylko zal mi mojej corki jak slysze w nocy jej drapanie jest czasami wkonczona tym swiadem...a czego obawiam sie najbardziej to tego ze moje drugie dziecko urodzi sie z ta sama przypadloscia,bo jestem w 4 miesiacu ciazy..moja corka teraz wyjechala nad Morze Czarne i dzwonila ze skora jest super ale co bedzie jak wroci?mam nadzieje ze ktos tutaj cos mi podsunie co mam zrobic..pozdrawiam

Nam przy AZS pomogło stosowanie probiotyku Latopic(specjalny dla dzieci z AZS). Trzeba go stosować ok 3 miesięcy ale rezultaty są zauważalne wcześniej. Dobre też jest Oilatum na nawilżanie skóry.

Przetestowaliśmy wiele kosmetyków, ale najskuteczniejsze okazały się kosmetyki z zawartością emolientów. Zresztą takie przypisała mojemu dziecku pani dermatolog. Aktualnie kupuje emolium, polecam szczególnie dwa kosmetyki z serii:
emulsję do kąpieli
i balsam do ciała
Nie pachną, ale mają dobre działanie nawilżajace i objawy atopowego zapalenia skóry znacznie się zmniejszyły. Kilka informacji znajdziesz jeszcze tutaj: https://www.poradnik-kobiety.pl/emolienty-dla-alergikow/

chyba ten problem dotyczy, coraz większej części dzieciaków, w domu mam małego atopika. O tę skórę trzba sszcególnie dbać, na porządku dziennym są kosmetyki odpowiednie, lubię atoperal, krem zawssze mam w domu, szczególnie jak robi się chłodniej to skóra jest w gorszej kondycji od razu ale dzięki kosmetykom nie jest tak źle

właśnie problem AZS dotyczy coraz więcej osób takie wskazówki są cenne, szczególnie teraz zimą

Co do prania, jeśli pierzesz w normalnym proszku to dodatkowe płukanie i zero płynów do płukania. Polecam kąpiele w ACE, 100 ml na 10l wody. Ewentualnie Atopigo dostępne tylko przez internet.
Zrób badania na pasożyty, najlepiej u weterynarza. A co do diety to metoda prób i błędów. Uważaj bo pokarmy które wbrew pozorom nie uczulają wywołują największą alergię. U nas był to ryż i marchewka. Większość kosmetyków dostępnych jest w próbkach. Najlepiej próbować na zdrowej skórze. I uwaga na krochmal! Babcine sposoby nie zawsze są bezpieczne!
Jeśli chodzi o kosmetyki to sprawdziła sie u nas seria kosmetyków na atopowe zapalenie skóry od verdelab.