Jak dowiedzieć się czy dziecko dojrzało psychicznie...

Oskar ma cztery latka. Jest dzieckiem wesołym, odważnym i samodzielnym. Marzył o przedszkolu!
Ciągle pytał - no kiedy?! kiedy?!

W tamtym roku szkolnym, miesiąc przed wakacjami postanowiliśmy go do tego przedszkola wysłać. Pierwsze dni były super. Kiedy byliśmy po niego prędzej - odsyłal nas mówiąc, że jeszcze chce się pobawić.
Minął tydzień - Oskar zaczł popłakiwać. W przedszkolu zaczął sie trudny okres - mało dzieci, wszystkie grupy połączone w jedną, inna pani...
Przetrwaliśmy jakoś do końca - do wakacji.
Wakacje minęły. Ze względu na przepełnienie w przedszkolu Oskar trafił do V grupy - do starszaków. Od pierwszego dnia płakał. Myśleliśmy, że to minie, że przypomni sobie, przyzwyczai się...
Zaczął budzić się w nocy, przychodzić do nas dołóżka, płakać godzinami sam po cichu, przestał jeść. Pewnej nocy stanął na parapet i zaczął walić (dosłownie) piąstkami w szybę z krzykiem : zamknięte!!!
Tak jak to potrafi robić przy drzwiach w przedszkolu. Przestał się uśmiechać - odprzyjścia do domu do samego wieczora popłakuje i jedynym tematem jest błaganie, żeby go tam więcej nie posyłać.
Ostatnio z ogromną powagą zapytał :
- A jak złamię rękę to nie będe musiał tam iść?!

Zaczął prosić o ciszę. Jak dziwnie brzmiało to w ustach czterolataka : "Potzrebuje trochę spokoju - idz stąd!"

Na powiekach ma ranki - od przecierania mokrych oczu...
Dzisiaj obserwowałam go w grupie - właśnie wrócił z wycieczki - zaspany, przestraszony - wysiadł z autobusu - z grupą, a jednak osobno, gdzieś obok, płacząc - wśród pięciolatków wygladał jak zagubiony maluszek...

I co dalej?
Czy to objawy niedojrzałości psychicznej?

Co robić?
Zmuszać, czy nie? Nadal próbować???

To ponad moje siły...

Moim zdaniem to oznaka, że z przedszkolem jest cos nie tak, a niekoniecznie chodzi o dojrzałość (lub nie) przedszkolną

I dlaczego poszedł do starszaków ????? Jeśli nie ma miejsc w danym roczniku to trzeba poszukać w innych przedszkolach. Moze się źle czuje w starszej od niego grupie (a panie nie potrafią tego wychwycić lub wręcz bagatelizują)?

Ja po takich drastycznych objawach na pewno nie wysłałabym juz więcej dziecka do tego przedszkola

moze trafil na zwarta grupe przedszkolakow ? poza tym czasem rok roznicy jest naprawde wielkim przeskokiem, trzeba sie pani popdyptac czy go grupa nie odpycha i mimo wszystko ja proponowalabym powrot do dzieci ktore zna czyli rowiesnikow, czyli grupy podejrzewam 3-4 latkow,
niektore dzieci ciezko znosza aklimatyzacje

Też myślę, że to nie o dojrzałość psychiczną chodzi, tylko o to że trafił do zwartej grupy. Dzieci widzą, że jest mniejszy, że płacze i nie chcą się z nim bawić (dzieci potrafią być okrutne ). Być może twój syn nie jest odważny, nie potrafi sam wkręcić się w grupę a panie pewnie też to bagatelizują. Maluch czuje się wyobcowany, niechciany, zagubiony. Koniecznie powinien trafić do swoich rówieśników. Poszukaj innego przedszkola!!!! Lub walcz, aby został przeniesiony do młodszej grupy i to jak najszybciej.

lusia, szukaj innego przedszkola, lub - jeśli widzisz szansę dogadania się z opiekunkami - rozmawiaj. Ja też myślę, że problem leży w przedszkolu, tym bardziej, że przed wakacjami Oskar chętnie tam chodził. (To, że po tygodniu się trochę znudził to moim zdaniem normalne). Może wystarczy zmienić grupę. A jeśli nie - szukaj innego przedszkola. Jesli się okaże, że zmiana nie pomoże - ja bym zabrała. O ile możesz, oczywiście. Pójdzie za rok.

Kobieto - przeczytaj to co napisalas - to nie Twoj syn jest niedojrzaly psychicznie - to srodowisko jest dla niego nieodpowiednie. Diagnozy przez internet nie sa metoda ale jezeli takie zachowanie jest powodowane przez przedszkole to dziecko powinno byc jak najszybciej przeniesione w inne srodowisko. Osobiscie wydaje mi sie ze to wolanie o pomoc i ze zostawienie dziecka w tej grupie moze miec konsekwencje na przyszlosc.