świetliki & linda

Gorąco polecam płytę Świetlików z gościnnym udziałem Bogusława Lindy "Las putas melancholicas".
Aż 19 utworów; grubo ponad godzina muzycznej uczty. Teksty, z których większość z powodzeniem może uchodzić za świetną współczesną poezję. (Choć jest również wiersz Mickiewicza).
Elektryzująca barwa głosu w melorecytacji Marcina Świetlickiego i Bogusława Lindy (każdy na swój sposóB).
Niebanalna muzyka! Bardzo róşnorodna.
Humor (np. w utworach Czwartek, Ziemnioki), gorzka refleksja o życiu w urokach współczesności (Opluty, K), sprawy damsko-męskie (Znowu się kłócą), no po prostu wszystkiego po trochu.
Lubię takich mężczyzn (i zawsze lubiłam), w ten sposób wypowiadających się artystycznie . Bo zgadzam się z ich wizją co do joty.

Sylwia, slyszalam ostatnio w Trojce jeden kawalek. Nie pamietam jak to szlo, ale cos w desen: "nic juz nie bedzie takie jak..."
Genialne!

uwielbiałam Swietlickiego az do mojej pierwszej rozmowy z nim

oj napaliłam się bardzo na tę płytę, niestety dla mnie bardzo taka sobie

Ja tez slyszalam ten kawalek w 3 z Linda, i nie bardzo mi sie spodobal, moze musze go przesluchac kilka razy.

Płyty nie słyszałam, ale nie chce mi się mieć tej płyty. Jakoś mi ten Linda (którego bardzo lubię) tam nie pasuje. Chyba wolę Świetlickiego w wykonaniu Świetlickiego. Ale spróbuję i posłucham.

Jestem w nastroju mocno nieprzysiadalnym, jeśli chodzi o Lindę