odnalazłam

nie wiem jak zacząć
moja brtaowa zmarła jakiś czas temu. Ze względu na sporą rożnicę wieku (9lat) zawsze traktowalam ją jak starszą siostrę. No i radzilam się jej w roznych sytuacjach życiowych, szczegolnie potenm, kiedy miałam już swoje dziecko, a on awcześniej dwojkę. Nigdy mi źle nie doradzila. Niestety, od tego czasu brakowalo mi jej.
I dzisiaj przez przypadek dowiedzialam się, że udzielala się też na tym forum. Przejrzalam jej posty. To tak, jakbym sobie z nią porozmawiala, dokladnie czuję jej styl mówienia...
Dziwny jest ten świat
Łzy w oczach mi się kręcą
Hmmm

To rzeczywiście niezwykłe.

Cieszę się, że odnalazłaś jej posty, fajnie jest móc zawsze przypomnieć sobie o bliskich Nam Osobach. Świat jest piękny, a może bratowa sama posunęła Tobie te posty, chciała dać Tobie znak że też myśli, w niebie też się myśli o swoich bliskich, z góry lepiej wszystko widać.

Wiecie co, ona często śni się mojej mamie. Jak jestem sceptyczna do takich rzeczy, tak tu nie potrafie się oprzeć wrażeniu, że jest z nami. Bo zawsze w tych snach - było nie było swojej teściowej - ona ją uspokaja, ostatnio nawet powiedziala, że tak miala zapisane i jest w tym cel Boży.
ehhhh
sama nie wiem
teraz mam zakręcony wieczór, bo wciąż myślę... tak jakby pomachala do mnie ręką z nieba i powiedziała-zobacz, i tak JESTEM!

No to się cieszę i żałuję, że dopiero teraz posty znalazłaś....a może to właśnie dobry moment
pozdrawiam

olatola

Ola
Aż się boję pomyśleć, że Twoja bratowa może jest jedną z tych dziewczyn, które zniknęły z forum, a my o nie czasem pytamy, co się z nimi dzieje, zakładając, że po prostu im się znudziło tutaj.

pomyślałam o tym samym

niezwykła historia

a ja pomyślałam o Dyziaku

Ja też sobie o niej przypomniałam, ale wiemy, co się stało z Dyziakiem, poza tym Dyziak miała jedno dziecko, stąd moje obawy, że to jeszcze o kogoś innego chodziło

To była Grajka 11

Chciałabym coś napisać... ale nie wiem co...

Ola, widzę, że Grajka była, tak jak sporo z nas, desantem z dawnego eDziecka. Nie kojarzę jej stąd, mało pisała, ale i tak ciężko myśleć, że zniknęła stąd na zawsze. Przykro mi

Skanna miałam takie samo pierwsze wrazenie...nicka nie kojarze ale jest mi niemniej przykro.

Podpisze sie pod Skanna i mamami, równiez zrobiło mi sie przykro

Często się łapie na tym, ze gdy usyłysze o jakiejś tragedi w tv, że wypadek jakiejś rodziny , myśle sobie w duchu o Boże tylko zeby nikt z forum naszego