integracja sensoryczna

Czy komuś nie jest obce to pojęcie. Spotkałam się w ostatnim czasie z kilkoma wypowiedziami o stosowaniu jakiś zajęć na bazie integracji sesnorycznej w przedszkolach i temat mnie zaciekawił. Ale nie wiem o co chodzi czy ktoś się spotkał z takim pojęciem ?

brzmi jak zabawy angażujące wiele zmysłów. a w necie nic nie znalazłaś?

kolejna kryptoreklama?

Mój Jaś chodzi do przedszkola z zajęciami z zakresu integracji sensorycznej. U nas są to zabawy mające pobudzać różne zmysły, w trakcie zwykłych codziennych zajęć.

hm, chyba bardziej jakaś zawoalowana sonda. fe, nieładnie.

Dla kogo przeznaczona jest SI ?
Terapia SI przeznaczona jest dla każdego, u kogo stwierdza się zaburzenia przetwarzania sensorycznego, a więc niemowlaki, dzieci, nastolatki, dorośli. Warto pamiętać, że z zaburzeń SI samoistnie się nie wyrasta. Stąd brak diagnozy i terapii w dzieciństwie spowoduje dalsze problemy w życiu dorosłym. Jeżeli jakieś zachowania cię zaniepokoją zgłoś się na konsultacje do terapeuty SI. Terapię SI często stosuje się również u dzieci z ADHD, autyzmem, zespołem FAS, niepełnosprawnością intelektualną i innymi dysfunkcjami rozwojowymi. Wymagana jest jednak najpierw rzetelna diagnoza przeprowadzana przez terapeutę SI mającego doświadczenie w pracy z dziećmi z danymi dysfunkcjami rozwojowymi. Sama wiedza o SI nie wystarczy. Rodzicu dowiedz się, jakie kwalifikacje i doświadczenie ma przyszły terapeuta Twojego dziecka.
Elementy IS można stosować do wspomagania naturalnego rozwoju dziecka.

Ile trwa diagnoza SI i jak wygląda?
Zwykle potrzebne są dwa lub trzy spotkania, aby mĂłc ocenić podstawowe procesy SI. Po tej wstępnej diagnozie, kaĹźda jednostka terapeutyczna jest pogłębieniem diagnozy. Jednorazowe spotkania diagnostyczne stosuje się tylo w wyjątkowych sytuacjach i zwykle obarczone są ryzykiem niepełnej diagnozy. Badanie składa się ze szczegółowego wywiadu, przeprowadzenia Kwestionariusza Rozwoju Sensomotorycznego, Arkusza Obserwacji Klinicznej oraz ze standaryzowanych Południowo-Kalifornijskich TestĂłw Integracji Sensorycznej oraz usystematyzowanej obserwacji reakcji dziecka na stymulację sensoryczną, obserwację postawy, rĂłwnowagi, koordynacji oraz ruchĂłw gałek ocznych. Terapeuta Integracji Sensorycznej moĹźe dodatkowo przeprowadzić obserwację swobodnej zabawy dziecka i moĹźe poprosić o informacje dotyczące dotychczasowego rozwoju dziecka oraz jego typowych zachowań. Badanie ma na celu ocenę funkcjonowania dziecka w takich sferach jak: percepcja wzrokowa, przetwarzanie wraĹźeń somatosensorycznych (dotyk i propriocepcja), przetwarzanie wraĹźeń przedsionkowych, koordynacja oko-ręka, planowanie ruchu czyli praksja. JeĹźeli dziecko ma specjalne potrzeby lub jest w wieku nie kwalifikującym go do badania tymi testami, to w procesie ewaluacji zostaną zastosowane inne testy i metody badania. Po dokładnej analizie wynikĂłw testĂłw i obserwacji oraz informacji uzyskanych od rodzicĂłw i innych specjalistĂłw, terapeuta zaproponuje odpowiednią terapię integracji sensorycznej. Zalecenia te oparte są na wiedzy o stopniu i naturze zaangaĹźowania procesĂłw integracji sensorycznej w rozwoju dziecka oraz badań wskazujących, jakie techniki terapeutyczne są najbardziej skuteczne w przypadku poszczegĂłlnych zaburzeń. W przypadku dzieci z wyraĹşnymi/typowymi zaburzeniami integracji sensorycznej wskazana jest terapia integracji sensorycznej. W przypadku dzieci, u ktĂłrych wyniki badania wskazują w sposĂłb niejednoznaczny na dysfunkcje integracji sensorycznej, zalecona moĹźe zostać „prĂłbna” terapia mająca na celu określenie czy dziecko skutecznie zareaguje na ten rodzaj interwencji czy nie. W przypadku innych dzieci okazać się moĹźe, Ĺźe potrzebują one innego rodzaju pomocy.

Jak wygląda terapia SI?
W trakcie zajęć wykonywane będą odpowiednie dla dziecka aktywności dostarczające stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej oraz dotykowej. Stopień trudności tych aktywności będzie stopniowo wzrastać tak, aby wymagać od dziecka bardziej zorganizowanych i zaawansowanych reakcji. W trakcie terapii preferowane są ukierunkowane zabawy i aktywności swobodnie wykonywane przez dzieci, wyzwalające automatyczne reakcje sensoryczne, aniĹźeli instruowane, narzucone i ćwiczone konkretne reakcje na bodĹşce. Ćwiczenie konkretnych umiejętności nie jest zwykle celem terapii Integracji Sensorycznej. Dziecko w większości nie będzie ćwiczyło takich czynności jak: chodzenie po rĂłwnowaĹźni, łapanie piłki, pisanie długopisem, podskoki na jednej nodze. Stosowane raczej będą aktywności rozwijające podstawowe umiejętności, ktĂłre umoĹźliwią dziecku nauczenie się efektywne powyĹźszych czynności /np. łapania piłki/. W niektĂłrych jednak sytuacjach dziecko moĹźe być poddane ćwiczeniom konkretnych czynności ruchowych. MoĹźe to mieć miejsce w przypadku dzieci, u ktĂłrych wyćwiczenie takich umiejętności jest kluczowe dla rozwoju jego poczucia wartości oraz stosunkĂłw z rĂłwieśnikami. Wskazane mogą być dodatkowe zajęcia ruchowe, ktĂłre są niezmiernie waĹźne ale nie są rĂłwnoznaczne z aktywnościami z zakresu Integracji Sensorycznej. WaĹźnym aspektem terapii Integracji Sensorycznej jest motywacja dziecka. Gra ona waĹźną rolę przy doborze ćwiczeń. Większość dzieci poszukuje i domaga się tych aktywności, ktĂłre są dla nich najbardziej wskazane na danym etapie rozwoju. Stanowi to dla terapeuty waĹźną informację dotyczącą zainteresowania i motywacji dziecka. Czynniki te brane są pod uwagę przy doborze aktywności. NiektĂłrym dzieciom terapeuta pozostawi wiele swobody przy wyborze zabaw i ćwiczeń. Innym dzieciom, ktĂłre mają trudności z wybraniem odpowiedniej aktywności terapeuta zaproponuje dużą ilość zabaw przez siebie wyselekcjonowanych. Nawet w takiej sytuacji dziecko będzie zachęcane do czynnego udziału w zabawie. Rzadko się zdarza, aby dziecko było tylko biernym uczestnikiem stymulacji, poniewaĹź aktywny udział i eksploracja umoĹźliwia dziecku bardziej dojrzałe i lepiej zorganizowane przetwarzanie informacji sensorycznych. Terapia Integracji Sensorycznej jest zazwyczaj dla dziecka przyjemnością. Otoczenie terapeutyczne jest wyposaĹźone w róşnorodny sprzęt taki jak: zjeĹźdĹźalnie, platformy do huśtania, liny do wspinania, koła do wskakiwania, trapezy do huśtania. Dla dziecka terapia jest zabawą i moĹźe taką wydawać się dorosłym. Ale jest to jednocześnie ciężka praca, bo pod kierunkiem wykwalifikowanego terapeuty dziecko jest w stanie osiągnąć sukces, ktĂłry prawdopodobnie byłby niemoĹźliwy w całkowicie spontanicznej zabawie. Faktem jest, Ĺźe wiele dzieci z problemami Integracji Sensorycznej nie potrafi bez pomocy bawić się efektywnie i w sposĂłb zorganizowany. Tworzenie atmosfery zabawy nie słuĹźy jedynie przyjemności. W takiej atmosferze dziecko jest bardziej zaangaĹźowane w aktywności i robi większe i szybsze postępy niĹź dziecko niezaangaĹźowane. W większości dzieci bardzo chętnie uczestniczą w terapii i z niecierpliwością na nią oczekują. Jednak nie kaĹźde spotkanie terapeutyczne jest tak samo efektywne – wszystkie dzieci miewają trudniejsze dni. NaleĹźy pamiętać, Ĺźe niektĂłre zaburzenia utrudniają dziecku zabawę z wykorzystaniem sprzętu i powodują, Ĺźe zabawy przyjemne dla większości dzieci dla niego takimi nie są. Dlatego teĹź, dla niektĂłrych dzieci początki terapii mogą być trudne. Doświadczony terapeuta będzie wiedział, w jaki sposĂłb zachęcić i sprowokować dziecko do zabawy. Ponadto w początkowym etapie terapii moĹźe poprosić rodzicĂłw o pomoc w zaangaĹźowaniu dziecka. JeĹźeli efekty terapii są pozytywne, dziecko jest w stanie w sposĂłb bardziej efektywny automatycznie przetwarzać i wykorzystywać skomplikowane informacje sensoryczne. Ma to swoje odbicie w Ĺźyciu codziennym dziecka. Poprawa koordynacji ruchowej ma swoje odbicie w moĹźliwości i jakości wykonywania trudniejszych aktywności ruchowych z zakresu duĹźej i małej motoryki

Juz podgubilam sie w tym nawale informacji.... Jakie przedszkola stosuja te wymienione pzrez Was metody ?

Wszystkie te, którym się chce i w integracyjnych już wprowadzają.

Bardziej jednak wydaje mi sie ze trzeba szukac tutaj prywatnych przedszkoli,które stosuja ta metode niz państwowe...