Znowu zaczynam byc smutna....

No nie umiem radzic sobie ze stresem... Sytuacje nerwowe mnie rozwalają.
Po nich jestem jak detka flak. Jak trwa taki stres i niepewnosc dłuzej- konczy sie to tak jak sie kończy.

Potrzebuje sposobów na relaks, odstresowanie, zdystansowanie . Bo zaczyna mi znowu byc cięzko... Zaczyna, ale wiem ze jak nie znajde sposobu to bedzie cieżko .
m.

idź pobiegać albo pojeździć na rowerze,albo na basen, wysiłek fizyczny zawsze pomaga

Mamajul, a co Ci wczesniej pomagało w takich sytuacjach? Moze sięgnij po jakąś metode, która juz kiedys okazała sie skuteczna. Mi bardzo dobrze robią generalne porządki, ale to w przypadku jakiegoś incydentu, natomiast przy chronicznym stresie - a takiego jak zrozumiałam doświadczasz - trzeba by o siebie zadbać jakoś regularnie-spacer, rozmowy z kimś bliskim, rower. Ile osób, tyle metod...Mój mąz np najlepiej sie odpręża na działce.

Nawet nie wiesz, jak dobrze Cię rozumiem...

Mamajul

Myślę, że w trudnych czasach warto w miarę możliwości pilnować ogólnie rozumianej higieny psychicznej - dbać o w miarę regularny tryb życia, wysypiać się, niezwykle ważna jest aktywność fizyczna, choćby kilka skłonów rano, otaczać się ludźmi życzliwymi i pogodnymi, unikać kłótliwców i dołowaczy . Nie przepracowywać się, zostawiać sobie bufor bezpieczeństwa, trochę czasu na nicnierobienie.

Ja też Cię doskonale rozumiem i nie znam tak naprawdę skutecznych sposobów na radzenie sobie ze stresem.
Mnie najbardziej pomaga rozmowa z przyjaciele, ale też nie zawsze. Chętnie poznałabym skuteczne sposoby.

mamajul,
mnie pomagają porządki generalne, praca w ogrodzie a na deser babski wieczór
(zakrapiana kolacja zakończona baletami).

Mamajul rozumiem doskonale.

Jak tylko mam możliwość spotykam się ze znajomymi.
Jak jestem sama to sprzątam, wychodzę z domu na spacer, biorę długą kąpiel, czytam książki, ostatnio częściej Pismo Święte.
Jak dochodzi do stadium panika- układam pasjansa na kompie, albo gram w inne karcianki w towarzystwie smooth jazzu. Totalnie się odmóżdzam.

Miło ze piszecie.
Od porzadkĂłw robi mi sie juz niedobrze , ale to niesamowite, ze pomagaja , prawda?
Ja najbardziej lubie jak w chałupie jest taki stan ze jest na maxa bezkurzowo , bezpyłkowo i pachnie swieżością . Co jest do osiagniecia i urzymuje sie wg mnie tylko jak okna sa swiezo umyte....



Chyba do stresu dokładaja sie swieta zawsze a na to przesilenie i to juz jest "niedoprzełkniecia"


Lubie swieta, ale chyba tu tez jest zasze zródło zdenerwowania. Z roku na rok coraz mniej, ale jednak.

Pamietam gdy z maleńks Jula wyjachlismy na wielkanoc do Austrii potem do Włoch. ..
Było pieknie .

E tam porzadki...
Rozumiem Cie doskonale, tez tak mam. Pomagaja... wakacje. Wlasnie jestem (jutro wracam, buuu) i nie poznaje siebie. Jestem... odprezona! I powiem, ze tak dawno juz nie doznalam tego stanu, ze na poczatku trudno mi bylo zidentyfikowac, co mi jest... Miesnie rozluznione, zaden speed do robienia czegokolwiek, ogolne poczucie lekkosci... I w koncu po namysle zrozumilalam: jestem wypoczeta! Jak mi z tym dobrze... szkoda, ze wracam do swojego mlynu i niebawem pozytywne skutki znikna jak reka odjal...

Mamajul, ale test robiłaś, co ?
Bo poprzednio to wiesz jak było..

marghe

Ja, kiedy czuję, że zaraz pęknę, wybuchnę, że nadchodzą "dni kaktusowe" (tak je nazywam) to uciekam w góry. Jadę sama na weekend, dzieci u babci. Wsiadam w pociąg i jadę na 1,5 dnia w góry, tam spaceruję, czytam, siedzę i napawam się widokiem, wyciszam się, nabieram sił i energii. Wracam nowo narodzona, wypoczęta, choć to tylko 1,5 dnia mam zapas energii i pozytywnego nastawienia na kolejne tygodnie lub miesiące
To mój sposób na odreagowanie, na nabranie sił, naładowanie baterii. Każdy chyba musi znaleźć swój sposób na totalne odstresowanie się. Trzymam kciuki

ps. jeśli akurat wypad w góry odpada to uciekam do lasu na kilka h... tam sobie spaceruję, siedzę, podziwiam przyrodę, ptaszki ....wyciszam się ...też mi pomaga