azs-i co dalej?

Atopowe zapalenie skĂłry (AZS)

Atopowe zapalenie skĂłry (AZS), inaczej zwane świerzbiączką lub egzemą, jest skĂłrną chorobą alergiczną występującą u 1 - 3% wszystkich dzieci i u około 25% dzieci, ktĂłre mają alergikĂłw w rodzinie. U 80% dzieci z atopowym zapaleniem skĂłry objawy pojawiają się przed ukończeniem pierwszego roku Ĺźycia. U połowy z nich problem ten zanika przed skończeniem dwĂłch lat. U pozostałych objawy zanikają po okresie dojrzewania, chociaĹź pozostaje niewielka grupa dzieci, u ktĂłrych objawy utrzymują się przez całe Ĺźycie. JeĹźeli AZS ujawnia się po raz pierwszy po ukończeniu przez dziecko pierwszego roku Ĺźycia, prawdopodobieństwo szybkiego wygaszenia objawĂłw jest mniejsze.  

Charakterystycznym objawem AZS jest intensywne swędzenie skĂłry. Z czasem w swędzących miejscach dochodzi do złuszczania naskĂłrka, a w przypadku zadrapań i zakaĹźenia bakteryjnego lub wirusowego do powstawania sączących ran. U niemowląt zmiany skĂłrne najczęściej pojawiają się na twarzy, powiekach, za uszami, pod kolanami i na pośladkach. W wyniku silnego ucisku, np. pocałunku, lub zadrapania paznokciem w rejonach nie zmienionych chorobowo mogą pojawić się duĹźe, białe uwypuklenia. Zjawisko to nosi nazwę dermatografizmu i moĹźe być czasami uĹźywane przez lekarza do potwierdzenia atopowego charakteru zmian.  

Do głównych czynnikĂłw wywołujących AZS zaliczamy alergeny atopowe, przede wszystkim pokarmy np. mleko i jego przetwory. Niekiedy objawy mogą być wywoływane alergenami wziewnymi takimi, jak roztocza kurzu domowego. Ustalenie przyczyny wymaga dokładnej obserwacji dziecka, a niekiedy wykonania specjalistycznych badań krwi oraz testĂłw skĂłrnych. Kolejnym etapem jest identyfikacja alergenĂłw pokarmowych i wziewnych, na ktĂłre pacjent jest uczulony i ktĂłre mogą zaostrzyć zmiany skĂłrne.  

Postępowanie z chorym na atopowe zapalenie skóry
Postępowanie w przypadku AZS jest podobne jak przy innych schorzeniach alergicznych. Należy ustalić i całkowicie wyeliminować z diety czynnik alergizujący. W przypadku, gdy jest to np. mleko, niezbędne w żywieniu niemowląt, bezpieczne zamienniki powinien zalecić lekarz prowadzący. Zanim objawy całkowicie ustąpią, można je łagodzić: poprzez kąpiele w ciepłej wodzie z użyciem mydeł bezzapachowych, a następnie osuszanie skóry delikatnym przykładaniem ręcznika (nie pocieraniem) i smarowanie kremem nawilżającym bezpośrednio po kąpieli. W przypadku nasilonych zmian skórnych pomocne jest stosowanie kremów lub maści zawierających leki sterydowe, z zastrzeżeniem nie używania ich do twarzy. świąd łagodzi także podawanie leków przeciwhistaminowych. Pomocne jest także częste obcinanie paznokci i wyrównywanie ich brzegów, a także noszenie miękkiej odzieży umożliwiającej prawidłowe oddychanie skóry. Używane środki piorące powinny być łagodne i bezzapachowe. W przypadku pojawienia się na skórze zmian sączących, należy zgłosić się do lekarza.