Mały gryzoń

Dzień dobry,
jestem mamą 16-sto miesięcznego chłopca o imieniu Maciuś. Mam z nim straszny problem ponieważ, strasznie mnie gryzie. Nie ważne czy jest na mnie zły jak mu coś zabraniam, czy się razem bawimy, czasem to nawet się do mnie tuli i nagle mu się uwidzi ze najchętniej to by mnie ugryzł.chciałam się poradzić Was czy macie jakieś sposoby jak oduczyć dziecko gryzienia?
Pozdrawiam
Agnieszka

Należało reagować jak zrobił to pierwszy raz. Teraz do głowy przychodzą mi dwie metody. Ostro protestować kiedy to się zdarzy i długo tłumaczyć, dlaczego tak nie wolno. Albo oddać (znaczy też ugryźć) i potem długo tłumaczyć, dlaczego nie wolno gryźć nikogo....i tak do skutku.
Dziecko nie rozumie, że to boli. Jeżeli wolno mu było wcześniej, nie rozumie dlaczego teraz to już nie jest dobra zabawa, albo dobry sposób na odreagowanie.

tłumaczyć, tłumaczyć i jeszcze raz tłumaczyć. Ciężko będzie go oduczyć, bo jak tu wcześniej zauważono, przyjął to zachowanie za normę i nie widzi w tym nic złego. Po każdym takim incydencie synek musi widzieć, że jest Ci przykro, czyli zero uśmiechu, głaskania itp. Może też jakaś kara w stylu zabrania ulubionej zabawki na jakis czas w tym przypadku by sie sprawdziła...trzeba próbować różnych metod

Dzieki za rady. Reagowalam od pierwszego razu kiedy to zrobil. Nigdy nie traktowalam gryzienia jako formy zabawy.Zawsze mu tlumaczylam ze to boli i tak nie wolno robic. Jednak do dziecka trzeba miec cierpliwosc i za 1000 razem moze zrozumie. Jak nie to chyba bede musiala go ugryz.

Myślę, że samo tłumaczenie może na wiele się nie zdać, gdyż w tym wieku dziecko nie jest w stanie tego zrozumieć

Młody mój też dużo gryzł (do tej pory czasem mu się zdarza, ale to sporadycznie). U nas pomagało zrobienie krzywej miny, udawanie (lub nawet nie) że to boli, odsunięcie się od dziecka itp. Czasem zdarzało mi się tak wywinąć się, by ugryzł sam siebie

Ja raczej bym się "nie odgryzała", bo dziecko może zrozumieć, że tak wolno robić.
Zabieranie dziecku zabawki też nic nie da - dzieci mają w dzisiejszych czasach tyle zabawek, że najczęściej brak jednej szybko zastąpią drugą

Rozmawiać, tłumaczyć i starać się nie dopuszczać do sytuacji, że dziecko ma możliwość ugryzienia

Dziecko gryzie, poniewaĹź jest to prosty sposĂłb zwrĂłcenia uwagi dorosłych na siebie, postawienia na swoim i „wygrania” sprzeczki. Małe dziecko nie potrafi w pełni wyrazić swoich uczuć słowami, dlatego gryzie i chce w ten sposĂłb pokazać, Ĺźe jest nieszczęśliwe bądĹş sfrustrowane. Gryzienie jest przejawem zachowania agresywnego. Zbigniew Skorny uwaĹźa, Ĺźe moĹźe ono przybierać formę agresji fizycznej lub słownej. Agresja fizyczna: moĹźe mieć formę zachowań napastliwych o bezpośrednim lub pośrednim charakterze. Do bezpośrednich zachowań napastliwych należą te proste zachowania, ktĂłre przybierają formę trwających stosunkowo krĂłtko ruchĂłw poszczegĂłlnych części ciała: rąk (uderzanie, trącanie, szarpanie, wyrywanie, rozdzieranie, ciągnięcie, szczypanie, ściskanie, duszenie), nĂłg (następowanie komuś na nogę, podstawianie nogi, kopnięcie),mięśni twarzy (wykrzywianie się i przedrzeĹşnianie za pomocą gestĂłw, plucie, gryzienie).

Jeśli zauważysz, ze dziecko chce ugryźć ciebie lub kogoś innego interweniuj jak najszybciej. Złap go zasłaniając mu twarz, tak by nie mógł tego zrobić i stanowczo powiedz, że tak nie wolno robić bo to boli. Podaj mu inne możliwości, jeśli gryzie bo jest zły bądź sfrustrowany zaproponuj zamiast gryzienia tupanie stopami bądź klaśniecie w rączki, zaś jeśli podczas zabawy zobaczysz, że staje się niespokojny to staraj odwrócić jego uwagę i rozładować sytuację.

Też jestem za tym, żeby go ugryźć, jak zobaczy, że to boli to pewnie przestanie. Jeśli nie to ukarz go w inny sposób, np. postaw w kącie albo coś w tym stylu.. wtedy zapamięta, że to ci się nie podoba i z czasem przestanie.

Ugryzienie dziecka to nie wyjście z sytuacji , pokażesz mu tylko, że nie ma w tym nic złego bo postępujesz tak samo. Jesteś dorosłą osobą i powinnaś dać dziecku przykład a nie gryźć mając nadzieje, że problem rozwiąże się sam.

Często się zdarza, że malutkie dziecko, majace około roku życia, ugryzie np. w policzek. Wyrzynanie sie ząbków wyzwala chęć gryzienia, a zmęczenie usposabia sie do tego tym bardziej. W drugim roku życia malec może ugryżć inne dziecko i niezależnie od tego, czy jest to zrobione w ramach sympatii, czy w złości, również nie kryje się pod tym nic szczególnego. Dużo zależy też od tego jak Twoje dziecko zachowuje się poza tym, czy jest radosne, towarzyskie a może wręcz przeciwnie jest rozdrażnione?

Wbijanie ostrych ząbkĂłw w skĂłrę rodzeństwa lub rodzica jest rĂłwnieĹź prostym sposobem na zwrĂłcenie uwagi na siebie. Starsze dzieci wiedzą, Ĺźe gryzienie pozwoli im znaleźć się w centrum uwagi rodzica, nawet jeśli reakcja będzie negatywna. Dla malucha kaĹźda chwila spędzona z rodzicem jest waĹźna, a dziecko, ktĂłre czuje się ignorowane, jest w stanie daleko się posunąć, by być zauwaĹźonym. Innym powodem, dla ktĂłrego maluch gryzie, jest poczucie frustracji u dziecka. Małe dzieci nie są w stanie w pełni wyrazić swoich odczuć słowami, dlatego nierzadko zaczynają gryźć innych. W ten sposĂłb prĂłbują powiedzieć rodzicowi, Ĺźe czują się nieszczęśliwe. Gryzienie innych dzieci pomaga im takĹźe postawić na swoim i wygrać „kłótnię” o zabawkę lub dać koledze wprost do zrozumienia, Ĺźe chcą bawić się same.

Nie pozwĂłl się ugryźć, nie pozwĂłl ugryźć innego dziecka. - zatrzymaj dziecko łapiąc za rękę, zakrywając buzię, otaczając rękami, tak aby nie miało moĹźliwości wyrządzenia krzywdy. Dziecko widzi wtedy, Ĺźe nie aprobujesz takiego zachowania. Poznaje rĂłwnieĹź, gdzie leĹźy granica. Zwróć uwagę na sytuacje, w ktĂłrych dziecko gryzie inne dzieci – staraj się przewidywać takie momenty i wyprzedzaj je, zatrzymując dziecko i mĂłwiąc „Tak nie wolno!”.
Powiedz dziecku o tym, co czujesz – Dziecko moĹźe nie wiedzieć, dlaczego nie wolno gryźć. Daj mu jasny komunikat o konsekwencjach jego zachowania i wskaĹź, Ĺźe zachowało się niewłaściwie. Stanowczym tonem głosu powiedz „Nie wolno gryźć, to boli!”, „To mnie boli i jest mi smutno, kiedy tak robisz”.
BądĹş towarzyszem w emocjach – sprĂłbuj nazwać uczucia dziecka mĂłwiąc mu np. „Wydaje mi się, Ĺźe się złościsz”. Uczysz w ten sposĂłb dziecko rozpoznawania swoich emocji.
Wytłumacz dziecku sytuację oraz konsekwencje – rozpoznaj sytuację, sprawdĹş jaka przyczyna leĹźała za zachowaniem dziecka i wyjaśnij mu, co się stało. MoĹźesz powiedzieć „Rozumiem, Ĺźe chciałeś jeszcze się bawić, ale umawialiśmy się, Ĺźe po dobranocce idziesz spać”. Gdy dziecko gryzie inne dzieci, zwróć uwagę na konsekwencje, np. „Wiem, Ĺźe chciałeś tę zabawkę, ktĂłrą na Ania. Ale jeśli będziesz gryzł, Ania nie będzie się z tobą bawiła”.
Podpowiedz, co moĹźe zrobić - dziecko nie wie jeszcze, jak moĹźe się zachować, repertuar jego sposobĂłw radzenia sobie z trudną sytuacją jest ograniczony. Dlatego Ty jako rodzic moĹźesz wskazać mu właściwą drogę. Zaproponuj taką formę rozładowania napięcia, ktĂłra będzie przez Ciebie akceptowana. Zaproponuj np. „Jeśli jesteś zły, nie gryĹş mnie, ale klaśnij w rączki” albo „Jeśli chcesz zabawkę Ani, poczekaj, aĹź ona skończy się nią bawić”. Dziecko dostaje od Ciebie informacje na temat tego, jak moĹźna rozładować napięcie, poradzić sobie z emocjami oraz kształtuje się jego zdolność do radzenia sobie z sytuacjami społecznymi

Gryzienie u dzieci w takim wieku jest czymś często spotykanym. Nie moĹźemy jednak wyraĹźać zgody na takie zachowanie, poniewaĹź gdy dziecko zauwaĹźy nie otrzymuje Ĺźadnej kary za takie czyny odbierze to jako przyzwolenie i będzie się tak zachowywać nie tylko w stosunku do Ciebie ale i innych. MoĹźliwe, Ĺźe prĂłbuje w ten sposĂłb zwrĂłcić na siebie Twoją uwagę albo pokazać swoje niezadowolenie. Pamiętaj, Ĺźe powinnaś tłumić takie zachowanie. Powtarzaj dziecku, Ĺźe nie moĹźna tak robić, Ĺźe sprawia to Tobie bĂłl i jest Ci z tego powodu przykro i smutno, nie podnoś jednak głosu mĂłw wszystko spokojnie. JeĹźeli to nie przyniesie skutkĂłw moĹźesz zastosować pewne kary np. odsuń się od dziecka na kilka minut, aby dziecko mogło zauwaĹźyć, Ĺźe zrobiło coś złego z czego nie jesteś zadowolona, lub zabierz na kilka dni dziecku jego ulubiona zabawkę. Pod Ĺźadnym pozorem nie stosuj kar fizycznym. Nie zapominaj, Ĺźe negatywne emocje i czyny tylko potęgują i wzmacniają negatywne zachowania. Dziecko będzie mogło wtedy gryzienie zastosować jako formę obrony. Dla nie zgadzam się z tym aby oddawać dziecku ugryzienie. Polecam książkę „Grzeczne dziecko. Poradnik dla mądrych rodzicĂłw” str. 56- 59,136-138