Kary dla dzieci

Witam drogie mamy!

Piszę do was z problemem z moim 5-letnim synkiem. Jest niegrzeczny i w przedszkolu i w domu. Mimo moich stosowanych kar nic na niego nie działa. Może Wy mi coś pomożecie, doradzicie ? Czekam na wasze propozycje

Dziecko powinno odczuwać konsekwencje swoich czynów, czy dobrych czy tych złych. Proszę się zastanowić czy Pani tylko kara swoje dziecko? Czy może jakieś nagrody i pochwały też są?

Do tej pory, jeśli Kubuś (bo tak ma na imię mój syn) zrobił coś dobrego, był posłuszny dostawał nagrodę. Ale od dwóch tygodni dostaje tylko kary za swoje brzydkie zachowania. Jednak te kary dla niego nic nie znaczą. Ostatnio powiedział mi że są mu obojętnie. Nie wiem już co mam robić.

Kubuś powinien być również nagradzany, nawet dobre słowo dla dziecka się liczy. Można dziecku zrobić uśmiechy kolorowe jak było grzeczne, a jeśli nie było grzeczne to smutne minki. Wytłumaczyć wtedy dziecku na czym będzie to polegało. Jeśli Kubuś zbierze 10 uśmiechów dostanie np. większą nagrodę.
A co do karania... Doktor Ginott odpowiadał "Dziecko powinno odczuwać konsekwencje swojego złego zachowania".
Zapewne Pani stosuje kary tego typu jak: zakaz gry na komputerze, oglądania bajek.
Proszę spróbować kary innego typu. Jeśli Kubuś będzie znów niegrzeczny czy w przedszkolu czy w domu, proszę dać mu odczuć że źle zrobił. Proszę zamiast kary powiedzieć dziecku że bardzo jest Pani przykro za jego zachowanie , pokazać dziecku swoje uczucia. Powiedzieć że źle zrobił, że nie można tak robić wytłumaczyć dlaczego.

Kubuś nigdy nie mógł grac na komputerze, ponieważ twierdziłam, że jest za mały w granie w gry komputerowe. Na przykład jutro idę do koleżanki, która ma syna w wieku Kubusia. I zastanawiam się, czy brać go ze sobą czy nie ponieważ gdy tam jesteśmy on jest niegrzeczny, strasznie rozrabia, dokucza dziecku mojej koleżanki. Tamten chłopczyk później już nie chce się bawić z Kubusiem.

Proszę tym razem iść samej, ale przed tym Kubuś na pewno będzie się dopytywał gdzie Pani idzie, niech Pani mu powie. Pewnie będzie też chciał iść z Panią prośże powiedzieć że dziś nie może, jeśli będzie dopytywał się dlaczego nie może iść z Panią proszę się zapytać dziecka dlaczego może Kubuś powie. To zmusi go do myślenia że jest niegrzeczny u Pani koleżanki, że źle się zachowuję. Jeśli chłopiec trafnie odpowie na to, proszę mu powiedzieć że tak to prawda, "Idę dziś sama ponieważ nie podoba mi się Twoje zachowanie, jesteś niegrzeczny..." Kubuś na pewno zaraz Panią przeprosi i obieca że już tak nie będzie robił, proszę wtedy powiedzieć że będzie jakaś jeszcze okazja i wtedy z Panią pójdzie, ale nie dzisiaj.
Polecam Pani przeczytać książkę: Adele Faber, Elaine Mazlish "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły". W książce opisane są liczne przykłady i wskazówki wzięte z życia codziennego, ułatwiają problemy wychowawcze ale również pokazują nam jak dobrze budować więź emocjonalną z dzieckiem.

Odprowadziłam syna dzisiaj do przedszkola i powiedziałam że go nie odbiore i że dziadek go odbierze. Kubuś spytał się czemu, a ja że idę do koleznaki, i oczywiście reszta rozmowy wygladąła tak jak Pani mi radziła, powiedziałam mu że nie może iśc ze mna bo bardzo mi się nie podoba jego zachowanie, jak się zachowuje w domu mojej koleżanki i ze jej syn nie chce się z nim bawić, nie wiem ale chyba podziałało, dziecko przeprosiło mnie i już do końca drogi do przedszkola milczało, nic nie mówił. Chyba zrozumiał swoje złe zachowanie.

A co do książki, którą Pani mi poleciła. Na pewno ją kupię i z niej skorzystam.

Kubusiowi zrobiło się przykro. Po powrocie z przedszkola dziecka, i Pani od koleżanki proszę z synem porozmawiać. Dla Kubusia to była właśnie ciężka kara, ponieważ różniła się od innych kar, ta była inna. Trzeba pamiętać że kary prowadzą do gniewu i wrogości. Korzystniej jest skupić się na nagradzaniu dziecka za zachowanie pożądane niż na karaniu zachowania nie pożądanego. Nagradzanie lub pozytywne wzmacnianie pożądanych zachowań dziecka wymaga czasu i uwagi.
Zaproponuje rĂłwnieĹź zapoznać się z koncepcją behawiorystyczną. Wychowanie w ramach tej koncepcji polega na tworzeniu się określonych sytuacji, wprowadzanie wychowanka w dane sytuacje, to bodĹşce (bodziec – reakcja).
Proszę poczytać na temat tej teorii w Internecie. Po krótce opisane: Bardzo ciekawie przedstawiona prezentacja proszę obejrzeć:[za reklamę dziękujemy]

czy tylko ja mam takie wrażenie, że to ta sama osoba pisze ze sobą
reklama dźwignią handlu każdy chwyt dozwolony

Obejrzałam prezentację podaną przez Panią i poczytałam w internecie. Rzeczywiście, powinnam więcej zwrócić uwagi za nagradzanie zachowania mojego dziecka. Może wprowadzę nagradzanie z uśmiechami, może to mojego syna zmobilizuje bardziej. Od dzisiaj zacznę z synem więcej rozmawiać, zacznę mu tłumaczyć, że w niektórych sytuacjach zachowuję się źle. Powiem mu, że wiem o tym, że jest mądrym i grzecznym chłopcem. Wprowadzenie nagród za dobre zachowanie mam nadzieję, że poskutkuję i Kubuś zacznie zachowywać się poprawnie w każdej sytuacji, czy to wyjście do mojej koleżanki, czy też w domu przy rodzinie.

Jestem rzeczywistą mamą Kuby i nie robię sobie reklamy z zachowania oraz z osoby mojego syna Kubusia

Proszę nie zwracać uwagi na tego typu posty, ważny że Pani wie jak to jest.
Ja oczywiście byłam już przygotowana na tego typu krytyki, mówiono mi że właśnie tak będzie.

Można stworzyć plansze gdzie będziemy przyczepiać nasze uśmiechy oraz smutne minki. Można ustalić z dzieckiem regułę że jeśli np. zbierze 10 uśmiechów czeka na niego nagroda ale większa (wtedy trzeba wymyśleć jakąś nagrodę, nie koniecznie taką że to będą jakieś zabawki, ale że nagrodą za 10 uśmiechów będzie wspólne piecznie ciasta, lub wypad rodzinny do wesołego miasteczka, cyrku)
Na dziecko będzie działało to bardzo motywująco, będzie mogło doglądać ile ma już uśmiechów, ile jeszcze mu brakuje do nagrody "niespodzianki". Pani sama może ustalić sposób nagradzania.
Kubuś zobaczy że dobre postępowanie się opłaca. Ważne też powiedzieć dziecku że nie tylko w domu ma się dobrze zachowywać, ale również i w przedszkolu, z dziadkami, z ciocią, u kolegów czy koleżanek i Pani będzie to kontrolowała. Będzie pani pytała nauczycielek w przedszkolu czy dobrze się zachowuje, aby dziecko miało świadomość że Pani współpracuje z innymi.

Byłam w przedszkolu i Pani Kuby powiedziała, że to dobry pomysł wprowadzić taką motywacje dla dziecka, i wspólnie z nią omówiłam to i poradziłam się pedagoga przedszkolnego.

Klaps wymierzony dziecku w sytuacji, kiedy naprawdę na niego zasługuje, bardzo dobrze sprzyja braku powtarzalności takich sytuacji w przyszłości, lecz jeśli klaps jest nadużywany i rzekomo sposobem na uciszenie dziecka, któe jest marudne czy znudzone, jestem stanowczym przeciwnikiem (oczywiście mówiąc o domu-w przedszkolu pani nie może tknąć moich dzieci i system smutnych minek jest bardzo rozsądny).

Ani kary ani nagrody nie są do konca dobre... Zwłaszca stosowanie tej terminologii - trzeba dzieciom pokazywać konsekwencje ich działań, a nie mówić za karę! w nagrodę! - w ten sposób ucyzmy je motywacji zewnątrznej, a chodzi o to, żeby motywowały się wewnętrznie

tablica motywacyjna jest super pomysłem
na koniec tygodnia mała nagroda- niekoniecznie zabawka, ale chocby wypad na plac zabaw

Super pomysłem będzie np kara chłosty.

Witam! Decydujac sie na wprowadzenie systemu kar i nagrod w wychowaniu swoich pociech nalezy byc konsekwentnym. Nie mozna robic tak ze raz karamy dziecko za jakies zle zachowanie a innym razem nie. Rodzice musza przedstawic dziecku jasne zasady co wolno a czego nie. Bardzo wazne jest rowniez to zeby rodzice mieli takie samo zdanie. Nie moze byc tak ze mama mowi jedno a tata drugie i dziecko slucha tego rodzica ktorego chce.Kara powina byc odniesiona do konkretnego zlego czynu i dziecko powinno wiedziec za co zostalo ukarane. Za jedno zle zachowanie dziecko moze byc ukarane tylko jeden raz. Nie mozna naduzywac kar . Dziecko powinno ja odczuwac jako cos przykrego a nie jako cos co w jego zyciu jest na porzadku dziennym. Kara powinna byc rowniez proporcjonalna do czynu. Nie moze byc zawsze taka sama bez wzgledu na to jak bardzo dziecko zawinilo. Nagrody sa znacznie przyjemniejsze ale nalezy pamietac aby nagradzac dziecko tylko wtedy kiedy naprawde na to zasluzy. Zasady sa takie jak przy karach. Nagradzac nalezy za wysilek jaki dziecko wlozylo w osiagniecie czegos a nie za efekt. Nagrody przynosza lepsze rezultaty niz kary. W obydwuch metodach powinnismy sie kierowac rozsadkiem i dobrem dziecka.

Ja jestem przeciwna karom, zdecydowanie odpowiednia rozmowa pomaga

Też jestem przeciwny systemowi kar. Wzmagają upór i złośliwość u dzieci

Ciężko jest tak jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, bo każde dziecko jest inne. Ja moje dziecko wsadzam po prostu do kąta.. jeśli jest niegrzeczny, mówię mu, że tak nie wolno , jak robi to dalej ostrzegam, że pójdzie do kąta i jak dalej nie pomaga wsadzam go do kąta. Tam ma siedzieć dopóki się nie uspokoi i nie przeprosi. Moim zdaniem skuteczne.

Powinno sie tłumaczyc dzicku co zrobił żle zamiast go karać

sprobuj z nim porozmawiac i mu wytlumaczyc najlepsza jest zawsze rozmowa pokieruj co mu wolno a co nie:)

Ja jeszcze dodam, że może trzeba z synkiem spędzać więcej czasu - bawić się, wspólnie wychodzić tam, gdzie będzie to dla niego ciekawe i gdzie nie będzie się nudził (musi być więź i dziecko musi wiedzieć, że jest ważne i kochane). Trzeba doszukać się przyczyny złego zachowania - może w ten sposób on tylko chce zwrócić na siebie uwagę? Np. dla mojego 5-latka największą karą jest (i prawie zawsze skutkuje takie zagrożenie), że mu wieczorem nie poczytam do snu.

Hej!!! Dziecko w tym wieku potrzebuję jasno określonych reguł i zasad. Zachęcam do stworzenia wspólnego regulaminu, w którym zostaną zapisane najważniejsze zasady, których powinno przestrzegać dziecko.
Regulamin powinien zostać podpisany przez Ciebie, dziecko i pozostałych domowników, oraz wywieszony w widocznym miejscu. Tak, abyś mogła się do niego odwołać w chwili złamania zasady przez dziecko. Pamiętaj że najważniejsza jest konsekwencja, najpierw należy omówić wszystkie zachowania i oczekiwania z dzieckiem, wytłumaczyć wszystkie skutki złego postępowania, a następnie konsekwncje ustalonych reguł. Twoje samopoczucie i inne sytuacje nie powinny mieć wpływu na wyznaczanie konsekwencji. Dawanie konsekwencji dziecku wpływa na to że samo czuje się bezpieczne ponieważ zna rekacje rodziców na swoje zachowania i uczy sie odróżniać dobro od zła.
Dziecko powinno przed otrzymaniem konsekwencji dostać upomnienie przypominające o ogólnej zasadzie. Jesli mimo to zachowanie dziecka się nie zmieni, należy dać dziecku konsekwencję.
Konsekwencja powinna trwać adekwatnie do wieku: 3 minuty - 3 lata.

nie zapominaj o tym żeby wzmacniać w dziecku pozytywne zachowania.

Zachęcam Cię do przeczytania książki Thomasa Gordona "Wychowanie bez porażek" gdzie znajdziesz cenne informacje o systemie kar i nagrod.
Pozdrawiam

Ja jestem przeciwnikiem karania dzieci...bo w tym wieku one nie rozumieją sensu kar i tylko przez takie zachowanie robi się im krzywdę !!

Dla mnie kara i konsekwencja to są dwie różne rzeczy. W konsekwencji chodzi przede wszystkim o to, żeby zwrócć uwagę na zachowanie dziecka. Jeśli zachowało się niewłaściwie, a rodzice nic z tym nie zrobią, dziecko nie zrozumie, że należy postępować inaczej. Podczas dawania konsekwencji nie oceniamy tego jakim jest człowiekiem, tylko zwracamy uwagę na to, że nie podoba nam się jego zachowanie. Wcześniej wspomniałam także o tym, że konsekwencja następuje , gdy dziecko pomimo przypomnienia o zasadzie i pierwszego upomnienia nadal zachowuje się niewłaściwie, więc kwestia rozmowy także jest dla mnie bardzo istotna.

Pozdrawiam

Witam,
Proszę pani moĹźe warto zmienić sposĂłb postępowania wobec dziecka i zamiast karania wskazać, w czym dziecko mogłoby pomĂłc w domu, wyrazić ostry sprzeciw na zachowanie nie atakując charakteru dziecka, wyrazić swoje uczucia i oczekiwania wobec dziecka, pokazać dziecku jak moĹźe naprawić zło, zaproponować wybĂłr, przejąć inicjatywę w działaniu, dać dziecku odczuć konsekwencje złego zachowania. Te i inne porady znajdzie pani w książce Adele Faber i Elaine Mazlish „ Jak mĂłwić Ĺźeby dzieci nas słuchały”.
Powodzenia.

Kary są tak samo potrzebne jak i nagordy. Najważniejsze to duzo z nim rozmawiać i nie pokazywać, że może wszystko bo dziecko bardzo szybko może to wyczuć i będzie pokazywało na co je stać. Również trzeba dawać mu dobry przykład, że jednak porządne zachowanie może przynieść o wiele wieksze korzyści niż kłótnie i płacz. Pozdrawiam

Witam porozmawiaj z dzieckiem na ten temat, wytlumacz mu, ze nie podoba Ci się jego zachowanie. Jasno musisz okeslic zasady , dziecko w tym wieku uczy sie odrozniania zachowan poprawnych od zlych. Mozecie ustalic, ze kazde dobre zachowanie bedzie nagradzane , motywacja jest potrzebna , mozecie stworzyc "tablice motywacyjna" , na ktorej po kazdy dniu naklejac bedziecie zielone i czerwone buzki. Konsekwetnie przestrzegaj zachowań- nie zachowales sie tak, jak sie umawialismy, wiec nie mozesz np. obejrzeć bajki. Musisz tlumaczyc dziecku dlaczego nie powinien sie tak zachowywać , ze jest Ci wtedy przykro itd. Wzmacniaj pozytywnie zachowania pożadane

Witaj musisz porozmawiac z.dzieckiem i wytlumaczyc mu ,czego nie chcesz aby dziecko robilo. Wazne sa pozytywne wzmocnienia ,nagradzaj dziecko za kazde osiagniecia ,mozecie zalozyc tablive motywacyjna ,gdzie zaznaczavie zielone lub czerwone buzki. Mozecie usyalic ze za okreslona liczbe buziek ,czeka go niespodzianka. Wszystkie zasady omawiaj z dzieckiem i.

Neska,
Ty na akord pracujesz ? Po co piszesz dwa razy to samo w tym samym wątku ?

na YouTube pojawił się ostatnio ciekawy kanał Vademecum Świadomego Rodzica i pani psycholog w jednym z odcinków omawia ten właśnie problem karania dzieci. Przemawia do mnie szczególnie argument, że dziecko, które się kara zachowuje się później grzecznie jedynie po to by uniknąć kary, a nie z własnego poczucia, że robi coś źle.


Ta wszystkich zainteresowanych przesyłam link do nagrania: https://www.youtube.com/watch?v=dlQBMLRQtM4

Dzień dobry,
Na samym początku chciałabym zapytać jakie stosuje Pani kary? Napisała Pani tylko, Ĺźe nie jest to zakaz grania w gry komputerowe, poniewaĹź jeszcze z nich nie korzysta.. OdpowiedĹş na to pytanie jest bardzo istotna, poniewaĹź skoro kary są nieskuteczne, to warto byłoby zastanowić się dlaczego, a wtedy z łatwością moĹźna by polecić inne metody. Co rozumie Pani przez słowo niegrzeczne? Co konkretnie robi Kuba? Mając niewiele informacji o dziecku trudno jest dobrze doradzić, jednak sprĂłbuję juĹź teraz podpowiedzieć jak naleĹźy radzić sobie z róşnymi problemami. Przede wszystkim uwaĹźam, Ĺźe najwaĹźniejsze jest okazywanie miłości swojemu dziecku: przytulanie, okazywanie radości na jego widok. Nie mĂłwię tu oczywiście o sytuacjach, w ktĂłrych dziecko jest niegrzeczne. NaleĹźy zwracać uwagę na sposĂłb spędzania czasu z dzieckiem, poświęcać mu swoją uwagę i zainteresowanie. W wypowiedziach róşnych osĂłb dosyć często pojawiał się problem kar i nagrĂłd. Trzeba tutaj uwaĹźać, poniewaĹź nie zawsze są one dobrym i wystarczającym sposobem, by dziecko zrozumiało swoje postępowanie i chciało je zmienić na lepsze. Jestem zdecydowaną przeciwniczką kar fizycznych, nawet klapsĂłw. Mogą one jedynie sprawić, Ĺźe dziecko będzie się lepiej zachowywało w strachu przed rodzicem. Nie rozwiąże to problemu, a pokaĹźe dziecku, Ĺźe przemoc moĹźe rozwiązywać konflikty. Jeśli Kuba bardzo rozrabia, myślę, Ĺźe moĹźe Pani pomyśleć nad nudnym dla niego miejscem (niekoniecznie kąt) w ktĂłrym dziecko mogłoby się wyciszyć i przemyśleć swoje zachowanie, a kiedy juĹź to zrobi, powinien przeprosić. Jeśli chodzi o czas, to nie zawsze 3 minuty wystarczą 3-latkowi, warto zastosować to indywidualnie do kaĹźdego dziecka. Dla niektĂłrych dzieci w tym wieku, 3 minuty to nie kara;). Wiem, Ĺźe Pani syn jest starszy, dlatego czas powinien być zwiększony i dostosowany do dziecka. Czasem karą, moĹźe być brak nagrody, tak jak napisała Parasolka35 - nieprzeczytanie bajki na dobranoc. Nagrodami natomiast nie mogą być zabawki, rzeczy materialne, ktĂłre kupimy dziecku. NaleĹźy dziecko jak najczęściej nagradzać słowem: chwalić, doceniać, wzmacniać pozytywne zachowania. Polecam przeczytać książkę prof. Tadeusza Gałkowskiego: „Jak zrozumieć swoje dziecko” i zwrĂłcić szczegĂłlną uwagę na rozdział: „Karać czy tylko nagradzać”, ktĂłry pomoĹźe dostosować metody wychowawcze do Pani dziecka. Ĺťyczę sukcesĂłw, pozdrawiam.

Trzeba dziecku postawić granicę, wtedy czuje się bezpiecznie. Konsekwencja to podstawa, jak dziecko nie chce jeść to musi poczekać do kolejnego posiłku, żadnych słodyczy wtedy, jeden raz, drugi i będzie jadło wszystko. Czasem jak nasza córka wpadnie w histerie to odkładamy ją do łóżeczka na 5-10 minut, by się uspokoiła. Wiem, że serce boli ale inaczej nic się nie zdziała.

Dzieci źle reagują na , rozkaz, krzyk ze strony rodziców. Zamiast karania rodzicu: Daj dziecku wybór, zareaguj na daną sytuację, sprzeciw się, dziecko powinno poczuć konsekwencje złego zachowania.
Polecam książkę autora Adele Faber. Elaine Mazlish pod tytułem: Jak mówić,żeby dzieci nas słuchały?Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?Od strony 110 do 114 znajdują się scenki z hipotezą reakcji dziecka i rozwiązania problemu.

Każdy z nas stosuje kary. Nic nie jest tylko czarne albo tylko białe. Kara nie jest niczym złym jeśli jest stosowana adekwatnie do danej sytuacji i powinna prowadzić do zaprzestania danego zachowania. A od tego jest rodzic żeby stawiać dziecku granice i uczyć. Co innego jest rozmowa z dzieckiem na temat tego czy wolno i czy powinno się sypać inne dzieci piaskiem w piaskownicy a co innego jeśli dziecko nie stosuje się do zachowania zasad swojego bezpieczeństwa. Raczej wątpię że którakolwiek matka pozwoli dziecku przebiegać przez ulicę albo będzie "tłumaczyła" *****yliard razy że tak nie powinno się robić czekając swobodnie czy dziecko zrozumie już teraz czy może po nieszczęśliwym wypadku. Nie jestem zwolennikiem kar i są one faktycznie często nadużywanie ale są sytuacje które wymagają kar i o tym również mówi nauka, tyle że trzeba dokładnie przeglądać literaturę a nie psychoporadniki.
Zdecydowanie jednak nie polecam karnego jeżyka https://lupiko.pl/karny-jezyk .... Nie powinno się karać przez samotność ale tłumaczyć.