Może i ten temat powinien być w dziale POLONIA, ale tam rzadko ktoś zagląda, a ja potrzebuję szybko rad.
Na wakacjach poznałam świetnego faceta (jestem rozwódką). Ma jedno dziecko - Julię, prawie 6 lat. Jego kobieta zostawiła go z dzieckiem kiedy Mała miała półtora roku. Przez dwa lata mieskał z córką w USA-mają tam dom. Zarówno Julia jak i on potrafią mówić po polsku jaki i po angielsku. Krzysiek ma zamiar wrócić do Stanów, ale zaproponował mi, żebym została jego żoną i wyjechała z nim. Mama, rodzina radzą mi, żebym jechała, na nowo ułożyła sobie życie. Znam angielski, ale problem jest w tym, że moje córki nie. Krzysiek naprawdę mnie kocha, powiedział, że jeśli ja nie chcę jechać to on też zostanie. Ale korci mnie to, żeby wyjechać z tych starych kątów za zawsze i znowu przeżyć drugą młodość, ułożyć sobie życie z innym facetem i zapewnić jak najlepszą przyszłość córkom. Jak myślicie czy dziewczyny dadzą radę?? Wyjechalibyśmy jakoś styczeń-luty, a do szkoły mogłyby iść od września, tylko tam jest też tak inaczej, że Lena by musiała już od września iść do czwartej klasy Chyba, że by poszła z młodszymi rocznikami

--------------------

Le&Ni - moja rodzina wyjechała do Kanady, gdy bracia mieli 9 i 8 lat. Chłopcy nie znali angielskiego a od września poszli normalnie do szkoły (wyjechali w sierpniu). Szybko nauczyli się języka i już w 2 semestrze radzili sobie nie gorzej niż inne dzieci. Więc o to na pewno nie musisz się martwić!
Poza tym do wyjazdu jeszcze masz trochę czasu - można dziewczynki zapisac na jakiś kurs językowy dla dzieci, by choć troszkę rozumiały.

A co do reszty - sama musisz zdecydować

AnuÅ›
Mówisz tak, że zechciało mi się już tam lecieć Ja innych wątpliwości nie mam, tutaj i tak pracę mam kiepską nic właściwie nie tracę. Tylko chodzi mi o córki.

--------------------

Dzieci adaptuja sie szybciej niz dorosli, tak samo ucza sie jezyka.
Nie rozumiem, dlaczego dzieci poszlyby do szkoly dopiero we wrzesniu, jesli wyjedziecie styczen -luty?
Od razu musza isc. Siedzeniem w domu duzo nie zyskaja -wrecz przeciwnie.
Niech ida i ucza sie szybko jezyka. A gwarantuje Ci, ze po roku, dwoch juz nie beda odstawaly od swoich rowniesnikow.
Powodzenia!

Cory szybciej sie zaklimatyzuja niz Ty, mam kolezanki ktore przyjechaly do Niemiec w roznym wieku od 6 lat do 15-stu i nie maja zadnych problemow z jezykiem, a do szkol poszly nie znajac jezyka.

U syna w klasie zreszta (4 klasa, czyli ok.9-10 lat) pojawila sie dziewczynka z Polski, ktora ni w zab, po 2-3 miesiacach swobodnie rozumiala i mowila. Dzieci nie maja z tym najmniejszych problemow.

Moje sa dwujezyczne, a niemieckiego nauczyly sie w wieku ok. 3 lat, jak poszly do przedszkola. Nie ode mnie, od dzieci i pan. Ja mowie do dzis tylko w jezyku polskim z dziecmi, chyba, ze ktos jest i nie rozumie po polsku. Wazne jest, zeby pamietaly polski, bo z tym raczej moga byc po jakims czasie problemy.

Ja Ci zycze powodzenia o cory sie nie martw, nie ma czym.

--------------------

Dzięki za rady, my na pewno rozmawalibyśmy w domu po polsku, ale myślicie, żeby je od razu póścić w drugim semestrze do szkoły? I jak tam wszystko wygląda? Jest tu jakaś mama z USA? Słyszałam też o jakiś dodatkowych polskich szkołach sobotnich...

--------------------

MamoAnko, ja do mojej nie mowie nigdy po niemiecku,nawet jak jest caly tabun ludzi nie znajacych polskiego.
Przez gardlo by mi chyba jedno slowo nie przeszlo...

Naszły mnie jeszcze jedne wątpliwości... Czy ja nie jestem już za stara na wyjazd?? (74)

--------------------

masz 74 lata? hehehe to chyba za stara jestes, za stara...

heh w 2007 rocznikowo będę miała 33 lata, nie powinnam już żyć jako ustatkowana mama?

--------------------

Leni, a nie walnelas sie w podpisie w roku urodzenia Leny? Bo masz napisane w nawiasie 1999.

jaaa, ale ja jestem zakręcona ma być na odwrót

--------------------

Ja w sumie to przy nauczycielce czy przedszkolance (kiedys, bo blogie przedszkolowanie sie skonczylo ), ale ogolnie tez ciezko mi to przechodzi jest to sztuczne i nienaturalne, ale czasem trzeba.

--------------------

Wiecie co ja tą małą Julkę kocham już jak swoją córkę, ona praktycznie nigdy nie miała matki, a teraz zaczęła do mnie mówić mama, nie sprzeciwiałam się temu, bo w końcu mała jest, a to takie słodnie stworzonko. Nie wiem czy mogłabym jeszcze bez niej żyć

--------------------

A ja nawet i wtedy nie.
Jak ktos nie rozumie, to moge z checia przetlumaczyc hehe. Chociaz tak naprawde, to jakos nikt pretensji nie zglaszal.
Najfajniej jest, jak siedzimy wszyscy w kupe osob z rodzina meza, i gadamy sobie z Milena po polsku.
Wszyscy sluchaja i nadziwic sie nie moga, jaka ta Milena madra jest

To chyba najlepsze takie spotkania "po polsku"
a Wy nie teśkniecie za Polską??

--------------------

Leni, ja z moja corka gadamy po polsku miedzy soba, maz troche rozumie, a pozostali z rodziny ani w zab
Ja tesknie za Polska bardzo, buuuu

no chyba, że tak

Ja się boję, że będę tęskniła zak rajem chociaż z tego co słyszałam to ci którzy wyjeżdżają do USA to tylko chwalą i nie chcę wracać

--------------------

Owszem chwala sobie ale po jakims czasie. Zazwyczaj paru dobrych latach. Zejdz z oblokow na ziemie. Przygotuj sie na szok kulturowy, samotnosc, brak pracy. Nie masz na nia pozwolenia, nie masz social security# ( polski odpowiednik NIP). Tego sie ni edostaje od tak. Musisz miec zalegalizowany pobyt. Mam nadzieje ze twoj wybranek jest obywatelem. PO slubie moze cie sponsorowac i dostaniesz jedno i drugie. PO roku jak dobrze pojdzie. To jest rzeczywistosc emigranta. Nowo przybylego. Z biegiem czasu jest coraz lepiej. Zycze powodzenia.

--------------------

LeNi, cokolwiek zdecydujesz, życzę powodzenia. Tobie i dziewczynkom.

--------------------