co daje dziecku przedszkole

Hmmm, może Ci rośnie domator...

No moĹźe i tak
Chociaż on imprezować też lubi, i to nie tylko w swoim domu.
Myślę że on po prostu na dzień dzisiejszy strasznie przywiązany do mamusi i tatusia i brata.
I dlatego wlasnie czasem serce mi sie kraje jak on ze smutkiem wychodzi i patrzy ze Kacperek zaraz bedzie sie bawił z mamusią.

I stąd ten dylemat i nie wiem co począć naprawdę.
Chciałabym jak najlepiej dla niego nie dla siebie, a póki co wszystko wskazuje że to jest tylko dla mnie wygoda bo nie musze siedziec z dwoma łobuziakami tylko z jednym.

Echhhh....

Pozdrawiam,
Yoko co ma dalej dylematy

Trzymajcie kciuki. Moja Emi debiutuje jutro lub pojutrze (to zależy jaka będzie nocka - czy jeszcze ma katar czy już nie), a w czwartek idzie na bal. Chyba jestem nadopiekuńcza bo pietra mam okrutnego.
bur

Burek, trzymamy.

Yoko, Gaba do dzis nie opowiada co robiła w rzedszkolu. Siłą trzeba z Niej wyciągać. Ja juz nie wyciągam, widocznie tak musi byc.

Yoko, Ania do przedszkola wychodzi rano w sumie bez entuzjazmu, generalnie nie opowiada co sie dzieje w przedszkolu (ja nie pytam, czekam, aż samo sie wymsknie w czasie zabawy na przykład), specjalnie nie tęskni za przedszkolem w dni wolne, ale jak się po nia przychodzi po południu to jest cała rozbawiona i zdarza sie, że trzeba na nią czekac aż skończy sie bawic, czy rysować, czy układać puzzle itd.

Gdyby Ania zachowywała sie tak jak Czarek, to zabrałabym ja z przedszkola.

To ja Ci napiszę na podstawie Karoliny, która to już chodzi do trzeciego z kolei przedszkola, a swoją edukację społeczną zaczynała w wieku 1,5 roku od żłobka. Pierwsze przedszkole było niewypałem, nie sama instytucja, tylko to konkretne przedszkole. A symptomy nielubienia przedszkola - proszę bardzo - była bardzo smutna, potrafiła pół dnia siedzieć w kąciku i nie bawić się z dziećmi, w niedzielę po południu dopytywała się czy musi jutro iść do przedszkola, źle spała i ogólnie była przytłoczona całą sytuacją. Zmieniliśmy przedszkole po trzech miesiącach na inne i było ok. Od września znowu musiała iść do innego, nowego, ale utrafiliśmy świetnie i rodzice są zadowoleni i Młoda też. Trochę się bałam, czy się zaaklimatyzuje, czy znajdzie koleżanki, itd. Na początku trochę była nieśmiała, rano nie chciała zostawać, ale tylko jak ja ją zaprowadzałam. Dziwne. Taka próba - da się mama urobić i mnie weźmie, czy muszę zostać w przedszkolu?! A oznaki zadowolenia z przedszkola - prawie co dzień muszę na nią czekać, aż szanowna pięciolatka się łaskawie zdecyduje iść do domu; chyba, że wpadam 17:05 jak po ogień, to wtedy zazwyczaj jest już gotowa do wyjścia; w sobotę i niedzielę też wybiera się do przedszkola; no i cały czas gada jak nakręcona co było w przedszkolu dzisiaj... ble, ble, ble i tak w kółko. Ja ogólnie jestem bezwzględną matką i uważam, że dzieci powinny chodzić do przedszkola, może nie koniecznie 3 latki, jeśli faktycznie nie muszą, ale od 5 lat na pewno. A tak a propos słyszałam całkiem niedawno, że chcą wprowadzić obowiązek przedszkolny właśnie już dla pięciolatków - coś w tym jest. I jeszcze jedno - przeciwniczki przedszkola - co powiecie w chwili kiedy sześciolatek, który już musi (wiadomo obowiązek) chodzić do zerówki, nie będzie chciał iść? też go weźmiecie. Chyba lepiej stopniowo przyzwyczajać dziecko, zwłaszcza jeśli jest nieśmiałe i samo siedzi w domu z mamą.

Są dzieci, które nie lubią przedszkola, nie lubią być w grupie, nie lubią robić wszystkiego na HURRA! Ja do takich należałam i męczyłam się w przedszkolu strasznie: nuda nuda nuda hibernacja - nie znosiłam kółek graniastych i takich tam. Jednak wydaje mi się, że małe dziecko nie powinno całego swojego czasu spędzać z dorosłymi. Mój syn tak ma, bo moi znajomi nie mają dzieci. Czytałam gdzieś wypowiedź psychologa, że tak małemu dziecku nie powinno się zostawiać decyzji w tak poważnej kwestii...