W przedszkolu sa wyłącznie "panie" i nie chciałabym, aby były "ciociami".
Natomiast wiekszośc moich kolezanek i kolegów, bywających u nas w domu sa przyszywanymi ciociami i wujkami, ale z nimi Letycja ma inny rodzaj kontaktu, przedszkole niech pozostanie raczej służbowo z "paniami".
|
||||||
CYTAT(Magda od Ewelinki i Zosi) Ogólnie mam tendencję zwracać się do wszystkich per pan/i a potem przeżywam katusze bo np. wszystkie moje koleżanki są na ty z naszą wspólną fryzjerką, a ja nie wiem jak zagaić; albo wszystkie mamy przedszkolne są na ty (bo mieszkają na tym osiedlu od dziecka) a ja oczywiście "pani".
" He, he, jak to znajomo brzmi 
Ostatnio radze sobie tak, że przechodze na Ty jak najszybciej, jeśli przeczuwam, że taki będzie rozwój znajomości. Ale mam kilka takich znajomości, gdzie już nigdy na ty nie przejdę, bo forma sie zastała.
Grzałka, jest jeszcze nadzieja - moja mama miała takie dwie koleżanki z pracy (gdzie pracowała zanim ja się urodziłam). Znajomość cały czas była podtrzymywana, a na "ty" przeszły po jakichś 25 latach
Czasem są takie sytuacje na przykład...
Do "mojej" biblioteki przychodzi mała dziewczynka (9 lat), która mieszka w tej samej klatce. Nie musi więc nawet wkładać kurtki, aby do nas przyjść. Widać, że nas lubi, czasem przychodzi "po nic", żeby posiedzieć i pogawędzić. Zawsze zachowuje się bez zarzutu i uśmiecha od ucha do ucha. Kilka dni temu idąc do pracy z daleka widziałam ją, jak wychodzi z klatki z tornistrem i macha rączką, miałam wrażenie, że do mnie. Odmachałam więc energicznie. Ale nie mijałyśmy się. Po chwili pomyślałam, że pewnie machała do swojej mamy stojącej w oknie a ja się wygłupiłam. Po południu przyszła do biblioteki. Pytam: "Kasia, a rano to do mnie machałaś, czy do swojej mamy?" "Do... ciebie" - odpowiada Kasia. Wiecie, jak mi się miło i ciepło na sercu zrobiło? Nawet nie za to machanie, ale właśnie za to "ciebie".
To jest wersja lo-fi głównej zawartości. Aby zobaczyć pełną wersję z większą zawartością, obrazkami i formatowaniem proszę kliknij tutaj.
| ||||