Eta... :(

Eta

Eta...

Eta, ogromnie mi przykro.

Eta, bardzo mi przykro
nie obwiniaj się, bo nie masz za co , ściskam ...

Eta bardzo mi przykro.
To nie Twoja wina.

Dziękuję wam.

Poczucia winy u mnie nie da się wykorzenić, jest już wpisane w moją osobowość.

Staram się, bardzo wracać do żywych i tu chciałabym jeszcze raz podziękować Blaire za jeden cudowny dzień, niestety teraz znów wracam do rzeczywistości i ... ciężko mi

Elu, mopja propozycja jest aktualna. Czekamy

Eta ściskam Cie jeszcze raz z całego serca wierzę że upływ czasu pozwoli nie tyle zapomnieć co oswoić sie ze wszystkim i zebrać siły na nowo

cyd

Elu trzymaj się nie da się zapomnieć ale da się dalej żyć tylko trzeba czasu, wiem co piszę Ja zawsze powtarzam że mam czwórke dzieci z tym że dwa aniołki czuwaja nad bratem i siostrą

Eta tak strasznie mi przykro....

Eta, przykro mi
trzymaj się

tak bardzo mi przykro, Eta...

Eta, mocno cię przytulam. Strasznie mi przykro i smutno. Wiem co to znaczy stracić maleństwo i wiem jakie to trudne wrócić potem do życia. Ale się da. Jakoś, za pewien czas, kiedyś. Da się. I da się myśleć o tych minionych dniach nie tylko z bólem i rozpaczą, bo te przytłumi miłosierny czas, spuszczając na nie mgłę niepamięci, ale z miłością i radością tych chwil, kiedy byłaś szczęśliwa.
Jeśli tylko będziesz chciała, potrzebowała, będziesz miąła jakies pytania-pisz na pw.

bardzo mi przykro...

NIe wiem sama siebie nie rozumiem, nie płaczę, nie rozpaczam, choć czuję w sobie ogromny i narastający żal, znów nie pozwalam sobię na tę słabość i wiem że to przyjdzie ze zdwojoną siłą za jakiś czas i boję się tego.
Póki co dręczą mnie koszmary, o których wstyd i strach pisać.

Do tego albo i dlatego mam kryzys rodzinno-domowy i nie mam z kim i komu popłakać tak po prostu.

Tak mi smutno