Słowa:
Lato zamknięte kluczem ptaków

Zostawia tylko swe wspomnienia.

Jesień odważnie stawia kroki

Zaczyna mgłami dyszeć ziemia



A w gĂłrach nie ma juĹź nikogo

Niebo nas straszy niepogodą

Lato do ciepłych stron umyka

W skłębionych chmurach i strumykach



Na niebie mokrym od jesiennej słoty

Koczuje tabor żalu i tęsknoty.

A drzewa pogubiły liście

Na wczesne mrozów przyjście.



A w gĂłrach nie ma juĹź nikogo

Niebo nas straszy niepogodą

Lato do ciepłych stron umyka

W skłębionych chmurach i strumykach



Wiatr tylko plącze się dokoła

Na wrzosach pajęczyny wiesza.

I zasypiają letnie zioła,

Jak w smutnych strofach tego wiersza