Słowa:
Ten jacht od wieków w porcie gnił,

Więc dzisiaj wrakiem jest.

Ma w każdej dziurze brud i pył

I farby spłukał deszcz.

Poszycie połamane,

Szyby powybijane

I osprzęt, liny, nawet ster,

To dziś robactwa żer.

W masztach też są korników znaki.

Boisz się?

- Nie!

- ZaĹźyj tabaki.



Busola stara, jak sam świat,

Ma pokazywać Nord,

Zepsute jednak jest od lat

Złośliwe bydlę to.

Bo jeśli jak należy

Sternik busoli wierzy,

Tak wiem na pewno o tym, Ĺźe

Nie trafi tam, gdzie chce.

Już niejednemu się dało we znaki.

Boisz się?

- Nie!

- ZaĹźyj tabaki.



I wiedzieć jeszcze jedno chciej,

Gdy chcesz nim pływać znów,

Ĺťe straszy tu na wachcie psiej

Złych biurokratów duch.

Za Ĺźycia utrudniali

I pływać nim nie dali,

I oni są tu winni wszak,

Że z jachtu został wrak.

Koniec tej arii jest właśnie taki.

Wkurzasz się?

- Nie!

- ZaĹźyj tabaki.