Słowa:
Idąc przed siebie horyzontu linią

Wśród łąk i ściętych zbóż

Oczarowany rzekł chłopiec dziewczynie

SpĂłjrz w niebo, w niebo spĂłjrz.



Już babie lato snuje się dokoła

Jakby ktoś zgubił srebrnych nici zwój

Już babie lato oplatając zioła

Szyje jesieni kolorowy strĂłj.



Lato zdziwione w zwierciadle jeziora

Ujrzało swoją twarz

I zrozumiało, nadeszła pora,

Odejścia nadszedł czas.



Drzewa ubrane w anielskie włosy

Szumiały smutny song

Dawno zniknęły pożółkłe kłosy,

Bujna zieloność łąk.