Słowa:
Popatrzcie no, kto tutaj siedzi wokół -

Samiuśkie morskie wilki, młodzieży polskiej kwiat!

I komu znów przygoda błyszczy w oku,

Kto raz jeszcze chciałby zdobyć cały świat!



W siną dal, w siną dal,

Znów popłynąć - jak przed rokiem -

W siną dal...



Tymczasem zaś tu rzeczywistość skrzeczy

I same dobre chęci nie grają pierwszej z ról!

Gdy mówisz Jej, że morze Cię uleczy,

Ona płacząc twierdzi, że jej sprawiasz ból!



W siną dal, w siną dal...



To wszystko nic, bo łzy się otrzeć daje,

Najgorsze jednak z tego, że wciąż od Ciebie chce:

Byś zdobył schab, na kartki wystał jajo,

Kiedy Tobie się do Hornu serce rwie!



W siną dal, w siną dal...



Popatrzmy dziś na naszą przyszłość szarą,

Na nasze dobre chęci, co gdzieś w kolejkach śpią.

Przypomnę Ci, koniecznie wraz z gitarą:

Tak niedawno pod żaglami miałeś dom!



W siną dal, w siną dal...



Nie pękaj więc, choć wiatr Ci w oczy wieje -

Nie takie wiały wiatry, kiedyś na wachcie stał!

Więc weź się w garść, wciąż przecież masz nadzieję!

Nie ma strachu - śpiewaj brachu - żagle staw!



W siną dal, w siną dal,

Popłyniemy jeszcze razem

W siną dal...