Słowa:
Jasno płonie watra w lesie, echo piosnkę niesie w dal

I rozlega się dokoła, pieśń cudownych gorczańskich hal



Wieczór do snu nas kołysze, kamienisty dziki szum

Szelest wiatru i trzask ognia, to gorczański śpiewa bór.



W takt melodii tej zasypia tejemnicy pełen las,

a na wierchach gdzieś roztacza krągły księżyc, srebrzysty blask.



Przy ognisku wiara siedzi i gotuje barszczyk swój,

a kto barszczyk ten spróbuje, to prawdziwy gorczański zbój.